Αυτός θα ήταν ο τίτλος του βιβλίου που θα έγραφε σήμερα ο αγαπημένος μου Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι αντί του «Ταπεινοί και Καταφρονεμένοι».
Και ο νοών νοείτο…
Κατά τα λοιπά δεν θα χρειαζόταν να γράψει άλλα βιβλία.
Το «Έγκλημα και Τιμωρία» π.χ., όπως το «Υπόγειο», βεβαίως και ο «Ηλίθιος», λένε πολλά…
Για τα κολαστήρια, οι «Αναμνήσεις από το Σπίτι των Πεθαμένων».
Θα του είχα έτοιμες 2.500 σελίδες…
Και από τους «Αδελφούς Καραμάζωφ», ο «Μέγας Ιεροξεταστής» θα αρκούσε να περιγράψει επίσης πολλά…
Αθάνατος…
Αυτός και οι Αρχαίοι Έλληνες.
Αυτοί είναι το πραγματικό Πανεπιστήμιο που φοίτησα.
Εκεί διδάσκεσαι την ανθρώπινη ψυχή.
Τα σκοτεινότερα βάθη της ανθρώπινης ψυχής…
ΕΥΓΕ κ.ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ! «ΑΥΤΕΣ» ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ «ΜΟΡΦΩΤΙΚΕΣ» ΑΝΑΦΟΡΕΣ!!!
Διαβασα ολα τα βιβλια του Ντοστογιέφσκι, στην ηλικια των 14-15 ετων! Μεταξυ αυτων και τον «Παικτη»! Μετεπειτα στην Δραματικη Σχολη οπου φοιτουσα, ασχοληθηκαμε με τα εργα του, τα οποια και αναλυαμε! Εχουν περασει πολλα χρονια και την σημερον ημερα, δεν θυμαμαι, το παραμικρο! Ευκαιρια λοιπον, να τα ξαναδιαβασω! Ειναι εξαιρετικος!