Ο Άγιος Σεραφείμ της Βύριτσα είναι μια σύγχρονη αγιασμένη μορφή της Ρωσικής Εκκλησίας με το χάρισμα της προφητείας και θαυματουργίας
Ο Άγιος Σεραφείμ της Βύριτσα (1866-1949) είναι ένας από τους περίπου 1.200 Αγίους τους οποίους ανακήρυξε η Αρχιερατική Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας. Η Σύνοδος συνήλθε στις 13 έως τις 16 Αυγούστου του 2000 στο Ναό του Χριστού Σωτήρος στη Μόσχα…
Ο γέροντας Σεραφείµ προέλεγε µε εκπληκτική ακρίβεια το µέλλον για καταστάσεις αλλά και για µεµονωµένα πρόσωπα, όπως κάποτε που είπε στον τότε Μητροπολίτη Αλέξιο:
– Σε λίγο καιρό θα σας εκλέξουν Πατριάρχη. Θα µείνετε στον Πατριαρχικό θρόνο της Μόσχας για 25 χρόνια, όπως παλιά o προστάτης σας, Άγιος Αλέξιος Μητροπολίτης Μόσχας.
Ο Μητροπολίτης Αλέξιος αµφέβαλλε.
– Όπως βλέπω εγώ τα πράγµατα, θεωρώ απίθανο να γίνει κάτι τέτοιο…
Ο π. Σεραφείµ έγινε πιο συγκεκριµένος.
– Ο Στάλιν θα σας στείλει πρόσκληση και θα σας εκλέξουν…
Πατριάρχη τον Φεβρουάριο του 1945.
∆εν πέρασε πολύς καιρός και στις 15 Μαΐου 1944 κοιµήθηκε ο Πατριάρχης Σέργιος. Ο Μητροπολίτης Αλέξιος ανέλαβε τοποτηρητής. Στις 2 Φεβρουαρίου 1945 η σύνοδος της ρωσικής ιεραρχίας εξέλεξε οµόφωνα τον Μητροπολίτη Αλέξιο Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών.
Η συγκίνηση του Πατριάρχη Σεργίου
Γράφει ο π. Αλέξιος Κυµπάρδιν:
… Το 1948 επισκέφθηκα τον Πατριάρχη και του είπα:
– Ο ιεροµόναχος π. Σεραφείµ από τη Βύριτσα ζητά την ευλογία σας, Παναγιώτατε, και
υποβάλλει τα σέβη του.
– Τον γνωρίζω, τον γνωρίζω, είπε τρυφερά ο Πατριάρχης. Πώς είναι η υγεία του;
– Το πνεύµα του είναι γεµάτο ζωντάνια, αλλά το σώµα του είναι εξαντληµένο, γιατί τον
επισκέπτονται πολλοί άνθρωποι, που του µεταφέρουν τις θλίψεις και τον πόνο τους. Μου
είπε να σας πω ότι σε λίγο καιρό θα αναχωρήσει για τον Κύριο.
-Ο Πατριάρχης γύρισε προς τις εικόνες, έκανε τρεις µετάνοιες και το σηµείο του σταυρού.
Τα µάτια του έτρεχαν δάκρυα. Γύρισε και µου είπε:
– Είµαι τρία χρόνια Πατριάρχης. Έγινα µε τις προσευχές του. Μου το είχε προείπει. Μου
έµειναν αλλά 22 χρόνια. Πείτε του ότι ζητώ τις προσευχές του.
(Ο Πατριάρχης Αλέξιος λειτούργησε για τελευταία φορά τη µέρα πού γιόρταζε την 25η
επέτειο από την ανάρρηση του στον Πατριαρχικό θρόνο. Λίγες µέρες αργότερα, στις 17
Απριλίου 1970, κοιµήθηκε εν Κυρίω).
Οι πρώην αµαρτωλοί και πότες (µέθυσοι) θα γεµίζουν τις εκκλησίες
Ο στάρετς όµως έβλεπε καθαρά και το µέλλον της Ρωσικής Εκκλησίας, και µέσα σ’ αυτό το ρόλο της νεολαίας:
«Θα έλθει καιρός πού ή Εκκλησία θά αναγεννηθεί και σ’ αυτή την αναγέννηση
θά παίξει πολύ σηµαντικό ρόλο η νεολαία… Θα έλθει η εποχή πού η διαφθορά και η
ακολασία των νέων θα φτάσει στο έπακρο. Ελάχιστοι νέοι θα παραµείνουν αγνοί και
παρθένοι. Θα βλέπουν την ατιµωρησία τους και θα νοµίζουν ότι όλα επιτρέπονται, ότι όλες
οι αµαρτωλές επιθυµίες τους θα πρέπει να ικανοποιούνται. Όµως o Θεός δεν θ’ αφήσει. Θα
τους καλέσει ό Θεός και θα τους δώσει ευκαιρίες να καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατό να
συνεχίσουν µια τέτοια ζωή. Με διάφορους τρόπους θα βρουν το δρόµο προς τον Θεό.
Πολλοί θα θέλγονται από την ασκητική ζωή. Οι πρώην αµαρτωλοί και πότες (µέθυσοι) θα
γεµίζουν τις εκκλησίες και θα διψούν για πνευµατική ζωή. Πολλοί θα γίνουν µοναχοί. Τότε θ’ανοίγουν τα Mοναστήρια και οι εκκλησίες και θα γεµίζουν από πιστούς. Πολλοί νέοι θα
πηγαίνουν προσκύνηµα στους Αγίους Τόπους. Θα είναι ωραία εκείνη η εποχή! Το ότι οι νέοι αµαρτάνουν σήµερα τόσο πολύ, αυτό θα τους οδηγήσει σε βαθύτερη µετάνοια. Σαν το κερί που όταν πάει να σβήσει λάµπει δυνατά και πετάει σπίθες και µε τη λάµψη του φωτίζει το σκοτάδι γύρω του, έτσι θα είναι και η ζωή της Εκκλησίας στην εσχάτη εποχή. Και η εποχή αυτή είναι κοντά».
Λυπάµαι αυτούς που θα ζουν τότε
Προειδοποιούσε τα πνευµατικά του παιδιά ότι: «Θα έλθει εποχή, όταν όχι οι διωγµοί, αλλά τα χρήµατα, οι ανέσεις και οι απολαύσεις θα διώξουν τους ανθρώπους από τον Θεό και τότε θα χαθούν περισσότερες ψυχές απ’ ότι στους καιρούς του ανοικτού πολέµου κατά του Θεού. Από τη µια θα ξαναστήνουν σταυρούς και θα επιχρυσώνουν τους τρούλους και από την άλλη παντού θα βασιλεύει το ψεύδος
και το κακό. Η πραγµατική Εκκλησία θα διώκεται πάντα και οι άνθρωποι θα σωθούν µόνο
µέσα από τις θλίψεις και τις αρρώστιες. Οι διωγµοί θα είναι ύπουλοι και απρόβλεπτοι.
Θα είναι πολύ φοβερό να ζει κανείς τότε… Λυπάµαι αυτούς που θα ζουν τότε. Εάν ο
ρωσικός λαός δεν µετανοήσει, µπορεί να έλθει εποχή όπου ο αδελφός θα σηκώσει το
χέρι κατά του αδελφού του». (Εδώ ο γέροντας κάπως συγκαλυµµένα αποκαλύπτει, αυτό
που είπε χρόνια πριν ο στάρετς Σεραφείµ του Σαρώφ, δηλ. νέο εµφύλιο στη Ρωσία, µάλλον
λίγο µετά τα γεγονότα της Κωνσταντινούπολης -ΛΜ∆).
Οι άνθρωποι θα φεύγουν προς τη Ρωσία σε τεράστια νούµερα
Έλεγε επίσης ο στάρετς:
«Πολλές χώρες θα προσβάλουν τη Ρωσία, αλλά αυτή θα αντέξει, αν και θα χάσει ένα
µεγάλο µέρος του εδάφους της. Ο πόλεµος που µνηµονεύθηκε από τους Προφήτες και το
Άγιο Ευαγγέλιο, θα προκαλέσει την ένωση του ανθρωπίνου γένους. Οι λαοί του κόσµου θα
αντιληφθούν ότι κινούνται προς ένα αδιέξοδο καταστροφής κάθε ζωής, και θα εκλέξουν
τελικά µία κοινή (Παγκόσµια) Κυβέρνηση. Αυτό θα είναι ο προάγγελος της ενθρόνισης του
Αντιχρίστου. Κατόπιν θα αρχίσει η καταδίωξη των Χριστιανών παντού. Οι άνθρωποι θα
φεύγουν προς τη Ρωσία σε τεράστια νούµερα, και όλοι πρέπει να πηγαίνουν µαζί µε τον
πρώτο, διότι πολλοί που θα µένουν θα χάνονται».
Κάποτε για να απαντήσει σε ερώτηση πνευµατικού του παιδιού για το µέλλον της
Ρωσίας, ο στάρετς τον προέτρεψε να κοιτάξει έξω από το παράθυρο. Ο άνθρωπος είδε µέσα από το παράθυρο τον κόλπο της Φινλανδίας και πολλά πλοία µε διαφορετικές σηµαίες µέσα σ’ αυτόν. «Τι σηµαίνει αυτό»; ρώτησε τον γέροντα. Ο γέροντας απάντησε: «Θα έρθει καιρός οπόταν η πνευµατική ζωή στη Ρωσία θα ανθίσει. Πολλές εκκλησίες και Μοναστήρια θα ανοιχτούν, και ακόµη λαοί απ’ όλες της θρησκείες θα έρχονται εδώ για να βαπτίζονται στην Ορθοδοξία. Εντούτοις αυτό δεν θα διαρκέσει πολύ – ίσως 15 χρόνια- µετά τα οποία θα έρθει ο Αντίχριστος». Έλεγε επίσης ότι όταν η Ανατολή γίνει ισχυρή, τότε ο κόσµος θα γίνει ασταθής. (Εννοούσε την ισχυροποίηση της Κίνας κυρίως – ΛΜ∆.)
Προφήτευσε την υπερθέρμανση του πλανήτη
Σηµαντικότατες και οι προβλέψεις του στάρετς για την αύξηση των θερµοκρασιών,
µάλιστα όχι γενικά και οµοιόµορφα, αλλά κυρίως των βορείων Ρωσικών περιοχών.
Η Τατιάνα Νικολάγιεβνα Αλύχοβα καταθέτει:
Ανησυχούσε ο γέροντας για το µέλλον της Πετρούπολης, επειδή η πόλη βρίσκεται σε
βαθύπεδη ελώδη περιοχή και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να καταποντιστεί! Ειδικά για την
Πετρούπολη, που είναι γνωστή για το δριµύ ψύχος του παρατεταµένου χειµώνα, είχε πει: «Προς το τέλος του 20ού αιώνα θα αλλάξει απότοµα το κλίµα και στην Πετρούπολη θα κάνει περισσότερη ζέστη από ότι στο νότο!».
Θα βασιλεύει το ψεύδος και το κακό
Ο πατήρ Σεραφείμ συχνά έλεγε στα πνευματικά του παιδιά: «Θα έλθει εποχή, όταν όχι οι διωγμοί, αλλά τα χρήματα, οι ανέσεις και οι απολαύσεις θα διώξουν τους ανθρώπους από τον Θεό, και τότε θα χαθούν περισσότερες ψυχές απ’ ότι στους καιρούς του ανοικτού πολέμου κατά του Θεού. Από τη μια θα ξαναστήνουν σταυρούς και θα επιχρυσώνουν τους τρούλους και από την άλλη παντού θα βασιλεύει το ψεύδος και το κακό. Η πραγματική Εκκλησία θα διώκεται πάντα και οι άνθρωποι θα σωθούν μόνο μέσα από τις θλίψεις και τις αρρώστιες. Οι διωγμοί θα είναι ύπουλοι και απρόβλεπτοι. Θα είναι πολύ φοβερό να ζει κανείς τότε… Λυπάμαι αυτούς που θα ζουν τότε…».
Από τον «Επίτομο» το παραπάνω. όπως και το επόμενο. Ο μεγάλος γέροντας της Ρωσίας, ο στάρετς Σεραφείμ του Σαρώφ, προείδε και αυτός, όχι μόνο το παραστράτημα στην πίστη, αλλά και την δριμύτατη τιμωρία στην αιωνιότητα, των ηγετών της Εκκλησίας που θα αφήνανε την πίστη να νοθευτεί
«…θα έλθει εποχή που η διαφθορά και η ακολασία μεταξύ των νέων θα φτάσει σε έσχατο σημείο. Παρθένοι νέοι σχεδόν δεν θα υπάρχουν. Θα βλέπουν την ατιμωρησία τους και θα νομίζουν ότι όλα τους είναι επιτρεπτά για να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους…
Θα τους καλέσει, όμως, ο Θεός και θα καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν μια τέτοια ζωή και με διάφορους τρόπους θα οδηγηθούν στον Θεό. Σε πολλούς θα υπάρχει τάση προς την ασκητική ζωή. Αυτοί που παλιά ήταν αμαρτωλοί και οινοπότες θα γεμίσουν τις εκκλησίες και θα αισθανθούν μεγάλη δίψα γιά την πνευματική ζωή. Πολλοί θα γίνουν μοναχοί. Θ’ ανοίξουν τα μοναστήρια και οι εκκλησίες θα είναι γεμάτες πιστούς. Το ότι σήμερα αμαρτάνουν πολύ, θα τους οδηγήσει σε πιο βαθιά μετάνοια».
Ο βίος του Οσίου πατρός ημών Σεραφείμ
Ο όσιος Σεραφείμ της Βύριτσα (κατά κόσμον Βασίλειος Μουραβιόβ του Νικολάου) γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου του 1866 (με το παλαιό ημερολόγιο) στο χω¬ριό Παχρομέγεβο της περιοχής Ρίμπινσκ, νομού Γιαροσλάβλ. Οι γονείς του Νικόλαος και Χιονία ήταν αγρότες. Το παιδί βαπτίστηκε την 1 Απριλίου του 1866 στο ναό του Χριστού Σωτήρος του χωριού Σπάσσκογε , που βρισκόταν κοντά στο Βαχρομέγεβο. Στο βάπτισμα έλαβε το όνομα Βασίλειος…
Μετά τον Βασίλειο στην οικογένεια Μουραβιόβ γεννήθηκαν δύο κορίτσια – η Ελισάβετ το έτος 1871 και η Ευδοκία το έτος 1875. Και τα δύο τους όμως πέ¬θαναν πολύ σύντομα, δεν έζησαν ούτε από ένα χρόνο. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1876 πέθανε από φυματίωση ο πατέρας του Βασιλείου και το παιδί έμεινε με την μητέρα του, που και αυτή ήταν άρρωστη. Ο Κύριος όμως δεν άφησε τους δούλους του· μεταξύ των γειτό¬νων βρέθηκε ένας καλός άνθρωπος που δούλευε ως βοηθός εμπόρου στην Αγία Πετρούπολη. Μαζί του ο Βασίλειος πήγε στην πρωτεύουσα όπου άρχισε να ερ¬γάζεται και αυτός σ’ ένα εμπορικό κατάστημα…
Από παιδί ο Βασίλειος ποθούσε πολύ να γίνει μο¬ναχός. Μια μέρα αφού πήρε την άδεια από το αφεντικό του πήγε πρωί πρωί στην Λαύρα του αγίου Αλεξάνδρου Νιέβσκι με σκοπό να μιλήσει με τον ηγούμενο. Επειδή ήταν νωρίς ο ηγούμενος δεν τον δέχθηκε και οι μοναχοί του πρότειναν να πάει να μιλήσει με έ¬ναν γέροντα, μεγαλόσχημο μοναχό. Ο Βασίλειος γο¬νάτισε μπροστά του και άρχισε να τον παρακαλά να τον πάρουν στο μοναστήρι για οποιαδήποτε δουλειά. Η απάντηση όμως του διορατικού αυτού γέροντα ή¬ταν η εξής: να μείνει στον κόσμο, να κάνει οικογέ-νεια, να θρέψει τα παιδιά του και μετά μαζί με τη σύ¬ζυγο να αφιερώσει τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής στην μοναχική άσκηση. Ο ίδιος ο πατήρ Σεραφείμ μετά από πολλά χρόνια διηγήθηκε αυτή την ιστορία, χωρίς όμως να κάνει γνωστό το όνομα του γέροντα.
Ο στάρετς Σεραφείµ της Βύριτσα (Έκδοση Β΄ «ΑΚΡΙΤΑΣ» )
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΜΑΚΕΛΕΙΟ»
