Συμπληρώνονται εβδομήντα πέντε χρόνια από την 28η Οκτωβρίου του 1940. Η εορτασμός αυτής ειδικά της επετείου είναι όπως θα δούμε στη συνέχεια πολυσήμαντος.
Δυστυχώς σήμερα η χώρα μας παρουσιάζει μια δραματική εικόνα, βιώνοντας μία κατάσταση γενικευμένης ύφεσης: ηθικής, πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής.
Η ελληνική κοινωνία για μια ακόμη φορά στην ιστορία της αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο που οφείλεται σε αδυναμίες δικές τις, αλλά και σε παρεμβάσεις ξένων.
Η χώρα αυτή από όποια άποψη και αν εξετασθεί κλίμα, γεωγραφική θέση, φυσικό πλούτο, πνευματική, πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά δεν υστερεί σε σύγκριση με άλλες χώρες.
Όμως παρά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση έντονης δοκιμασίας κάτω από συνθήκες αβεβαιότητας.
Σήμερα οι Έλληνες νιώθουν ότι η εθνική τους υπερηφάνεια, η εθνική τους αξιοπρέπεια και η εθνική ανεξαρτησία είναι βαθειά τραυματισμένες.
Το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα της χώρας, τα τελευταία χρόνια καλλιέργησε ένα εθνομηδενισμό που τελικά οδήγησε τη χώρα σε υποδούλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η θρησκευτική ταυτότητα της, το φιλότιμο, η λεβεντιά, η φιλοπατρία του Έλληνα υποχώρησαν σταδιακά, οδηγώντας τον σε παθητική υποταγή.
Η εσκεμμένη αποβιομηχάνιση της χώρας και η μείωση της αγροτικής παραγωγής σε συνδυασμό με τα εύκολα «δανεικά» και την υπερκατανάλωση μη Ελληνικών προϊόντων οδήγησε τους Έλληνες στην απληστία και στο ναρκισσισμό.
Παράλληλα, αυτή τη χρονική συγκυρία οι Σκοτεινές Εταιρείες αλλά και οι μη-σκοτεινές προσπαθούν να πολτοποιήσουν την ανθρωπότητα με συναισθήματα όπως:
η πολυπολιτισμικότητα, η εξάλειψη κάθε μορφής διαφοροποίησης, ο αφανισμός της χριστιανικής θρησκείας, η κατάργηση της έννοιας ευθύνης και η παραχάραξη της ιστορίας.
Άραγε όλα αυτά είναι ικανά να αλλοιώσουν τα «αρχέγονα» κύτταρα κάποιου έθνους;
Μήπως όλα αυτά έχουν επιδράσει και στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, οδηγώντας την στη λήθη;
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 για τη χώρα μας δεν ήταν μόνο η κήρυξη του πολέμου ούτε η απόφαση του Ελληνικού Έθνους να δώσει άνιση μάχη με ένα παντοδύναμο εχθρό.
Ήταν η ανάδειξη όλων των ιδανικών και της δύναμης των αξιών που κρύβονταν επιμελώς μέσα στο Ελληνικό φρόνημα κάθε Έλληνα.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 ήταν η αφορμή να αποκαλυφθούν όλα αυτά που έχουν διατηρηθεί στο DNA των Ελλήνων από την αρχαιότητα.
Η 28η Οκτωβρίου 1940 :
Αποκάλυψε την έννοια της θυσίας όλων αδιακρίτως των Ελλήνων, για να διατηρήσουν την ελευθερία της χώρας τους για τις επόμενες γενιές.
Ανέδειξε την φιλοπατρία, για μία ακόμη φορά, σε υπέρτατο αγαθό.
ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ :
Έδειξε σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο το μεγαλείο της Εθνικής Ενότητας των Ελλήνων ενώπιον του κοινού κινδύνου.
Φέτος και πάλι δεν θα εορτάσουμε με ενθουσιασμό την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Η γενικευμένη οικονομική κρίση της χώρας επηρεάζει την ψυχική διάθεση των Ελλήνων. Οι Έλληνες καλούνται καθημερινά να υποβληθούν σε νέες θυσίες, που είναι πολύ πιθανό να αποβούν για μία ακόμη φορά άκαρπες, προκειμένου να «ζήσει η Ελλάδα».
Τώρα όμως η κατάσταση δεν φαίνεται να μοιάζει με την 28η Οκτωβρίου του 1940, όπου κλήθηκαν και πάλι οι Έλληνες να πολεμήσουν για να «ζήσει ελεύθερα η Ελλάδα».
Αυτή τη φορά οι Έλληνες αισθάνονται προδομένοι από το ίδιο το σύστημα – τα πολιτικά κόμματα, τις οργανώσεις, τα συνδικάτα, τα ΜΜΕ- έχουν ήδη θυσιάσει οι περισσότεροι απλοί πολίτες τους κόπους μιας ζωής για να σωθεί η χώρα και τώρα αυτοί βρίσκονται «φτωχοποιημένοι» ενώ η χώρα βυθίζεται συνέχεια σε ένα απύθμενο τέλμα.
Οι πολιτικές αποφάσεις που ακολούθησαν το δημοψήφισμα και οι εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου έσβησαν κάθε φλόγα ελπίδας και οδήγησαν τους περισσότερους σε μία μορφή αδράνειας αναμένοντας το «μοιραίον».
Η Ελλάδα κατάφερε «να υπερβεί εαυτόν» και να βρεθεί στο βάθρο των νικητών του πολέμου του 1940 χάρη στην ενότητα των Ελλήνων. Θα μπορούσε να βρίσκεται σήμερα σε καλύτερη κατάσταση αν δεν είχε μεσολαβήσει ο εθνικός διχασμός που «απομοίωσε» τις επιτυχίες της εθνικής ενότητας.
Μετά την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων από την χώρα, ακολούθησαν τα λεγόμενα «Δεκεμβριανά» που καθυστέρησαν την οικονομική και κοινωνική ανοικοδόμηση μιας χώρας κατεστραμμένης από τις κατοχικές δυνάμεις.
Οι αριστερές δυνάμεις ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΚΚΕ δήλωναν ότι επιθυμούσαν «σοσιαλιστική ανοικοδόμηση» (λαοκρατία) και απομάκρυνση των ξένων (κυρίως των Άγγλων) από την χώρα. Στην πράξη οι αριστερές δυνάμεις ήθελαν να αντικαταστήσουν τους Άγγλους με τους Σοβιετικούς (που όμως δεν επιθυμούσαν).
Η πολεμική επιχείρηση του ΕΑΜ εναντίον συμπατριωτών τους δυστυχώς δεν έκρυβε κάποιο ιδανικό πλην της κατάληψης της εξουσίας, της εκμηδένισης κάθε διαφοροποίησης και της υπαγωγής της χώρας σε ξένες επιρροές, όπως της Αλβανίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας. Τελικά, η επιχείρηση αυτή, αν και αποτυχημένη, λειτούργησε σε βάρος του Ελληνικού λαού.
Η χρήση της ορολογίας «φασιστικό» και «ιμπεριαλιστικό» σε ότι δεν ήταν «κομμουνιστικό» από τους αριστερούς δεν κρίνεται πετυχημένη, γιατί δείχνει να αγνοούσαν το γεγονός ότι όσο ίσχυε η συμφωνία Ρίμπεντροπ – Μολότωφ ο όρος «ναζισμός» εξομοιωνόταν με τον όρο «κομμουνισμός».
Ένα άλλο αρνητικό σημείο του εθνικού διχασμού ήταν η ασταμάτητη προπαγάνδα, που διατηρήθηκε μέχρι την εποχή μας, δημιουργώντας σύγχυση στις νεότερες γενιές που μονοπωλούσε την αντίσταση :
Σύμφωνα με την άποψη του ΚΚΕ αντίσταση κατά των Γερμανών πρόβαλαν μόνο οι αριστεροί Έλληνες. Το μύθο αυτό, ιδιαίτερα μετά την μεταπολίτευση, διατήρησε η άρχουσα αστική τάξη.
Δυστυχώς ελάχιστοι έπαινοι έχουν αποδοθεί τα τελευταία χρόνια στις αστικές αντιστασιακές οργανώσεις, που αναμφισβήτητα συμμετείχαν και αυτές και πρόσφεραν θυσία πολλών πολιτών για την απελευθέρωση της χώρας.
Έχει φθάσει πλέον η στιγμή της αληθινής αποτίμησης της επετείου της 28ης Οκτωβρίου.
Τώρα, που οι περισσότεροι Έλληνες ανεξαρτήτως των πολιτικών πεποιθήσεων υποφέρουν είναι η πιο κατάλληλη ώρα για την αποδοχή του αυταπόδεικτου : στην ηρωική πράξη της 28ης Οκτωβρίου του 1940 συμμετείχαν όλοι οι Έλληνες και αυτός είναι ο λόγος που η επέτειος αυτή έμεινε χαραγμένη στην παγκόσμια ιστορία.
Η αντίσταση όλων των Ελλήνων στον κατακτητή ανέτρεψε την έκβαση του πολέμου και το ιστορικό αυτό γεγονός δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν.
Η μικρή αυτή χώρα έδειξε το δρόμο της θυσίας για την πραγματική ελευθερία σε όλους τους λαούς της γης. Έστω και αν μερικές ισχυρές χώρες αποφεύγουν να αποδεχθούν το γεγονός αυτό, έστω και αν εκκρεμούν ακόμη υποχρεώσεις, όπως το κατοχικό δάνειο ή οι πολεμικές επανορθώσεις, έστω και αν εκκρεμεί η διχοτόμηση της Κύπρου, η ανθρωπότητα οφείλει σεβασμό σε εκείνους τους Έλληνες που με τη θυσία τους το 1940 έδειξαν ότι οι πραγματικές αξίες για τα έθνη δεν αποτιώνται πάντα σε χρήμα.
ίσως αυτή τη φορά η Εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου δείξει σε όλους τους Έλληνες τον τρόπο για να απελευθερώσουν τη χώρα τους από την οικονομική υποδούλωση.
Τα πρότυπα του υπερκαταναλωτισμού οδήγησαν στην ανεργία, τη φτώχεια, τη διαφθορά, την παρακμή και τελικά στην οικονομική υποδούλωση της χώρας.
Η απελευθέρωση της χώρας χρειάζεται θυσίες από τους Έλληνες, αλλά όχι μόνο αυτό. Χρειάζεται ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, όπως τότε, την 28η Οκτωβρίου 1940. Αυτή τη στιγμή η σκέψη όλων των Ελλήνων πρέπει να απαγκιστρωθεί από τις Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις ως μόνη λύση και να στραφεί προς την εθνική συνείδηση και τα ιδανικά των Ελλήνων.
Μόνο με αυτό τον τρόπο θα εκτιμήσουμε την εθνική μας επέτειο, όπως της αξίζει.
Επαμεινώνδας Ε. Πανάς
συντ. Καθηγητής
Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών
