«Δεν του ζήτησα ποτέ διατροφή γιατί από την στιγμή που δεν παντρευτήκαμε ποτέ και δεν δημιουργήσαμε την κλασική οικογένεια,
αποφάσισα να τα βγάλω πέρα μόνη μου. Όλα αυτά τα χρόνια τα κατάφερα, αλλά την πολλή μαγκιά μου τη θεωρώ λάθος. Τώρα που η Φαίδρα μεγαλώνει και έχει ανάγκη από φροντιστήρια, σκέφτομαι να του ζητήσω βοήθεια στο κομμάτι των σπουδών της. Είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και πιστεύω ότι δεν θα αρνηθεί». Η Βάνα Μπάρμπα, σε συνέντευξή της σε γνωστό περιοδικό περιγράφει την κατάσταση της ζωής της και μιλάει για τον πατέρα της κόρης της, Αναστάση Μαρασλή, που έχει φτιάξει οικογένεια και έχει αποκτήσει παιδιά, μετά τη σχέση του με την ηθοποιό και την απόκτηση της κόρης τους.

Η ηθοποιός και αντιδήμαρχος Γλυφάδας, μίλησε και για τον τρόπο που ζει, για την οικονομική της κατάσταση, ενώ βρίσκεται μακριά από σίριαλ και παραστάσεις: «Δεν αρκεί ότι αναγκάζομαι στα 50 μου να είμαι σε τρεις δουλειές; Τα τελευταία πέντε χρόνια έχω καταστραφεί οικονομικά. Πούλησα όλα μου τα ακίνητα και έχω κρατήσει μόνο το σπίτι που μένουμε τώρα με την Φαίδρα, και αυτό με τα χίλια ζόρια. Δεν φταίει κανείς, αλλά εγώ που ζούσα στον κόσμο της Nutella και πίστευα ότι τα χρήματα θα έρχονται από τον ουρανό. Λοιπόν σταμάτησε να βρέχει ευρώ και καταστράφηκα. Έκανα πολλές εκπτώσεις στην δουλειά μου, μόνο και μόνο για να βγει το μεροκάματο. Ευτυχώς που είχα την στήριξη της οικογένειας μου και δεν έφτασα πάτο. Έπρεπε να είχα προνοήσει, όταν έπαιρνα μεγάλους μισθούς. Τώρα είναι αργά».

Η προσωπική της ζωή, η Αλίκη και η Μιμή
«Τα τελευταία δέκα χρόνια είμαι μόνη μου. Σταμάτησα να έχω ερωτική ζωή, γιατί αυτό που με απασχολούσε ήταν το μεγάλωμα του παιδιού μου. Δεν μου άρεσε και κανένας τόσο πολύ. Ίσως ήμουν κακομαθημένη με τους άντρες που είχα στο παρελθόν και μέσα μου τους συνέκρινα. Από το να έχω δίπλα μου ανδρείκελα, προτιμώ να είμαι μόνη μου. Δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστώ και να παντρευτώ έναν ηλίθιο, μόνο και μόνο γιατί δεν έχω να ζήσω. Δεν αγοράζομαι. Ανήκω στην κατηγορία των γυναικών όπως ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ή όπως είναι η Μιμή Ντενίση. Οι άντρες της ζωής μας είμαστε εμείς».