Η Ντίνα Μαγδαλιανίδη, είναι ένα από τα κορίτσια που κατάφεραν να βγουν ζωντανά από το τρένο των Τεμπών, ωστόσο έχει περάσει τα πάνδεινα, αφού ήταν πολυτραυματίας. Η νεαρή κοπέλα έχει ήδη υποβληθεί σε 26 χειρουργεία και μέχρι σήμερα, δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, παλεύει για την αποκατάστασή της.
«Είμαι αρκετά χαρούμενη για τις κινητοποιήσεις που έχουν γίνει. Έχω δει τεράστια στήριξη του κόσμου, αυτό δίνει κάποια ελπίδα ότι μπορεί να αλλάξει κάτι στην κοινωνία και στην εξέλιξη της υπόθεσης», είπε αρχικά, μιλώντας στο Mega.
«Ευτυχώς, με τη στήριξη του κόσμου έχουν βρεθεί κάποιες λύσεις. (…) Έχει βρεθεί ψυχολόγος που με παρακολουθεί σε συνδυασμό με ψυχίατρο. Τα δύο χρόνια αυτά που ζω, ενώ υπήρχε εξέλιξη αρκετή, μου έχει μείνει κινητικό πρόβλημα και κάποια αναπηρία, που δεν θέλω να πιστέψω ότι θα την έχω για όλη μου τη ζωή. Ελπίζω ακόμη. Κάνω φυσικοθεραπείες, όμως δεν ξέρω κατά πόσο μπορούν πλέον να διορθωθούν πράγματα. Εχω μεγάλη βλάβη στο ένα πόδι και στο άλλο από ψηλά, λόγω της μέσης», δήλωσε.
Εκτός από τον σωματικό πόνο, η Ντίνα αναφέρθηκε και στο ψυχικό τραύμα που άφησε στους επιζώντες το δυστύχημα.
«Αρκετά πράγματα, δυστυχώς, τα θυμάμαι. Κάποια άλλα είναι θολά στο μυαλό μου, πράγματα που δεν θα ήθελα να θυμάμαι δυστυχώς είναι στη μνήμη και τα όνειρά μου. Ειδικά μετά, όταν μου σταμάτησαν τα περισσότερα φάρμακα από την Εντατική, άρχισα να θυμάμαι αρκετά πράγματα, κάτι που με δυσκόλεψε πάρα πολύ και ακόμα δεν με αφήνει να κοιμηθώ».
Τι θα την ανακούφιζε; «Να αποδοθεί δικαίωση, αυτό που λέμε όλοι τόσο καιρό. Αυτό θα με ανακούφιζε, ίσως λίγο. Να ξέρω πως όλοι όσοι συνέβαλαν σε αυτό το τραγικό έγκλημα, γιατί ήταν και εγκληματική αμέλεια όλο αυτό, να τιμωρηθούν. Και δεν το πάω ούτε πολιτικά ούτε κομματικά, το πάω ανθρώπινα».
