«Πληγή για την Ελλάδα αποτελεί το τραύμα, καθώς κάθε χρόνο χάνονται ζωές που θα μπορούσαν να σωθούν, εάν λειτουργούσε ένα οργανωμένο εθνικό σύστημα τραύματος. Χρειάστηκαν περισσότερα από 20 χρόνια για να φτάσουμε στην ψήφιση νόμου, στις αρχές του 2025, με στόχο την ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος που προβλέπει κέντρα τραύματος επιπέδου I (σε 17 νοσοκομεία και 2 παιδιατρικά), αναβάθμιση αιθουσών αναζωογόνησης και υπηρεσίες πρωτογενούς αεροδιάσωσης μεταφοράς με ελικόπτερα», ανέφερε, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ο Παντελής Βασιλείου, καθηγητής χειρουργικής ΕΚΠΑ, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Τραύματος και Επείγουσας Χειρουργικής και πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του εθνικού συνεδρίου τραύματος, που θα πραγματοποιηθεί 3-5 Απριλίου στο Συνεδριακό Κέντρο Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Παράλληλα τόνισε ότι για τον μεγαλύτερο αριθμό τραυματιών ευθύνονται τα τροχαία. Τα τελευταία 10 χρόνια στη χώρα μας έχουν μειωθεί οι απώλειες από τροχαία, κυρίως λόγω της βελτίωσης του οδικού δικτύου. Παρόλα αυτά δεν έχει βελτιωθεί η θέση σε σύγκριση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς η Ελλάδα είναι τέταρτη από το τέλος.
«Ο νέος νόμος που διαμορφώθηκε με τη συμβολή της Εταιρίας Τραύματος και Επείγουσας Χειρουργικής προβλέπει μεταξύ των άλλων αίθουσες αναζωογόνησης στα ΤΕΠ, ειδικά σχεδιασμένες σύμφωνα με τις προδιαγραφές για την διαχείριση του κρίσιμου τραυματία και του βαρέως πάσχοντος. Μία τέτοια πρότυπη αίθουσα έχει δημιουργηθεί στο Ασκληπιείο Βούλας, ενώ με κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης αναβαθμίζονται αντίστοιχες αίθουσες σε 67 νοσοκομεία της επικράτειας. Όσον αφορά το προσωπικό που θα τις στελεχώσει, αυτή τη στιγμή οι γιατροί και οι νοσηλευτές που εκπαιδεύονται είναι ελάχιστοι, υπάρχει όμως μία διαρκής ροή», είπε ο κ. Βασιλείου και συμπλήρωσε ότι κατά τη διάρκεια του συνεδρίου θα λειτουργήσει ρεαλιστική προσομοίωση της αίθουσας αναζωογόνησης, ώστε να γίνει κατανοητή η χωροταξία και η χρήση της.
Σύμφωνα με τον κύριο Βασιλείου, πρέπει να αναπτυχθεί ένα δίκτυο πολλών μικρών ελικοπτέρων που θα χρησιμοποιείται, όταν υπάρχουν κριτήρια απειλής ζωής, μέσα από συγκεκριμένες ενδείξεις. Η οργάνωση και η λειτουργία ενός τέτοιου συστήματος με 20 ελικόπτερα υπολογίζεται ότι κοστίζει περίπου 60 εκατομμύρια τον χρόνο. Η όλη προσπάθεια με τα ελικόπτερα ξεκίνησε μετά το θάνατο ενός εικοσάχρονου ορειβάτη του οποίου ο πατέρας, Γιάννης Θεοχαρόπουλος, διεκδίκησε και κατάφερε να γίνει ο νόμος, ο οποίος πήρε το όνομά του ορειβάτη και ονομάζεται νόμος Θεοχαρόπουλου.
