Αμήν και πότε…
Σε άρθρο γνώμης του αρθρογράφου Matthew Lynn το οποίο φιλοξενείται σήμερα στο Marketwatch, παρατίθενται οι λόγοι για τους οποίους ενδεχομένως θα ήταν καλύτερο για την Ευρώπη εάν έφευγε από την Καγκελαρία της Γερμανίας η Άγκελα Μέρκελ.
Εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία, η κα Μέρκελ έχει ηγηθεί κάθε κρίσης με αδιατάρακτη ηρεμία. Έχει διατηρήσει την γερμανική οικονομία ισχυρή, διέσωσε το ευρώ, και οδήγησε την ΕΕ σε πιο ήρεμα νερά. Θα έλεγε κανείς ότι η Γερμανίδα καγκελάριος είχε οδηγήσει την χώρα της λαμπρά, και ότι η προοπτική του να χάσει την εξουσία θα ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την ευρωπαϊκή ήπειρο.
Όμως, το πρόβλημα είναι πως στην πραγματικότητα αυτά είναι ανοησίες.
Κατά τον Lynn η Μέρκελ είναι πολύ καλή στο να κερδίζει και να κρατά την εξουσία.
Όταν όμως καλείται να διαχειριστεί τόσο την εγχώρια όσο και την εξωτερική πολιτική της χώρας της, το πράγμα κάπου στραβώνει.
Δεδομένου του ιστορικού της, η πορεία της είναι μάλλον καταστροφική.
Η γερμανική οικονομία αποτελεί κίνδυνο – θάνατο για τον υπόλοιπο κόσμο, εξάγοντας αποπληθωρισμό στους γείτονές της. Άσκησε τόσο έντονες πιέσεις στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα σε σημείο να είναι τόσο κατεστραμμένο που να μην παίρνει επιδιόρθωση. Η συγκεχυμένη προσέγγισή της προς την ΕΕ την έχει επίσης φέρει και αυτή στο χείλος της κατάρρευσης, με την Βρετανία να οδηγείται προς την έξοδο.
Όταν αποχωρίσει από την ηγεσία της Γερμανίας, η χώρα ίσως αποκτήσει εκείνο που πραγματικά θέλει και χρειάζεται: έναν ηγέτη με όραμα που θα είναι σε θέση να διαχειριστεί όλα τα επίμαχα ζητήματα που ταλανίζουν τη χώρα.
Η Άνγκελα Μέρκελ υπήρξε η κυρίαρχη δύναμη στην ευρωπαϊκή πολιτική από το 2005, όταν χρίστηκε Καγκελάριος της Γερμανίας. Οι επόμενες εκλογές είναι προγραμματισμένες για το φθινόπωρο του 2017, γεγονός που σημαίνει ότι ακόμα έχει αρκετό καιρό στα ηνία της χώρας, εάν φυσικά η ίδια επιλέξει να παραμείνει στο πόστο της μέχρι τότε. Μέχρι στιγμής όμως τα σχέδιά της δεν είναι ξεκάθαρα.
Η κα Μέρκελ δεν έχει αναφέρει ακόμη εάν θα κυνηγήσει για τρίτη φορά την καγκελαρία της Γερμανίας, με τις δημοσκοπήσεις να τάσσονται σταδιακά εναντίον της.
Συγκεκριμένα, μία δημοσκόπηση για την Bild αυτή την εβδομάδα έδειξε ότι το 48% των Γερμανών ψηφοφόρων δεν θέλει να συμμετέχει η Μέρκελ στις επόμενες εκλογές. Το κόμμα της έχει ακόμη ένα υψηλό προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις, αλλά η δική της δημοτικότητα αρχίζει να λαμβάνει φθίνουσα πορεία. Μια σαφής πλειονότητα -το 48% του εκλογικού σώματος- αντιτίθεται στην πολιτική της να αφήσει μεγάλο αριθμό προσφύγων να μπουν στην χώρα.
Το αν η Γερμανία είναι σε θέση να απορροφήσει τους 800.000 πρόσφυγες που έχουν πλημμυρίσει την χώρα, μαζί με πολλούς άλλους που ίσως καταφθάσουν μέσα στους επόμενους μήνες θα φανεί στην πορεία.
Ακόμα όμως και στην περίπτωση που μπορεί, αυτό θα είναι κάθε άλλο παρά εύκολο.
Επομένως, είναι αυτό το σκηνικό εντός του οποίου βλέπει τον εαυτό της μέσα στα επόμενα χρόνια, ειδικά από τη στιγμή που θα βρίσκεται ήδη για 12;
Πρακτικά, σχεδόν κανένας ηγέτης δεν έχει βρεθεί στην εξουσία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Η Μάργκαρετ Θάτσερ παρέμεινα στην εξουσία της Βρετανίας για σχεδόν 11 χρόνια, ενώ ο Φρανσουά Μιτεράν στη Γαλλία για 14,όμως τα τελευταία χρόνια είχε μάλλον εθιμοτυπικό παρά εκτελεστικό ρόλο.
Κατά τον Lynn, κανένας δεν πρέπει να στενοχωρηθεί σε περίπτωση που αποχωρήσει από την εξουσία η Μέρκελ, διότι στην πραγματικότητα έχει δεν έχει καταφέρει παρά ελάχιστα πράγματα. Στον αντίποδα έχει κάνει τρία βασικά λάθη:
οικονομία.
Η αλήθεια είναι πως παρόλο που εκ πρώτης όψεως η οικονομία φαίνεται ισχυρή, από τη στιγμή που είναι αξιοσέβαστη, και έχουν δημιουργηθεί πολλές θέσεις εργασίας, μόνο μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα γνωστοποιήθηκε ότι η ανεργία έχει υποχωρήσει στο 6,3%, ιστορικό-χαμηλό για την περίοδο μετά την Ένωση.
Ωστόσο, η Γερμανία έχει διατηρήσει σε χαμηλό επίπεδο τους μισθούς εντός του ευρώ, και έχει δημιουργήσει ένα τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα που φαίνεται ότι βγαίνει εκτός ελέγχου. Φέτος θα φθάσει το 9% του ΑΕΠ. Αυτό δεν καθιστά τους απλούς Γερμανούς πολίτες πιο πλούσιους, και ξεφουσκώνει τη ζήτηση στον υπόλοιπο κόσμο.
Ανέκαθεν η Γερμανία αποτελούσε έναν από τους μεγαλύτερους εξαγωγούς όσο και εισαγωγούς του κόσμου.
Αυτό όμως έχει σταματήσει να ισχύει για τα τουλάχιστον 15 τελευταία χρόνια.
Η Μέρκελ όμως αρνείται να παραδεχτεί κάτι τέτοιο, πράγμα το οποίο από μόνο του είναι κάτι αρνητικό, διότι συνεπάγεται με το γεγονός ότι δεν σκοπεύει να κάνει και κάτι γι΄αυτό.
Ακόμη, αμφιταλαντευόταν καθώς το ενιαίο νόμισμα περνούσε από κρίση σε κρίση.
Από τη στιγμή που η Ελλάδα, η Πορτογαλία, και η Ιρλανδία κατέρρεαν το 2010 και το 2011, θα έπρεπε να ήταν προφανές σε όλους ότι κάτι κακό συνέβαινε με το ευρώ.
Για πέντε σχεδόν χρόνια η ελληνική οικονομία καταρρέει ενώ η Πορτογαλία σιγά σιγά οδεύει προς μία καινούρια κρίση. Ίσως θα ήταν προτιμότερο εάν βοηθούσαν τις περιφερειακές χώρες έξω από το ευρώ παρά να σκοντάφτουν από κρίση σε κρίση. Διότι με αυτόν τον τρόπο ο πυρήνας μπορεί να είχε επιβιώσει. Πλέον είναι μάλλον απίθανο το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα να καταφέρει να επιβιώσει μέχρι το 2020.
Τέλος, η ηγεσία της ήταν αβυσσαλέα για την ΕΕ.
Η παρακμή της Γαλλίας σημαίνει ότι η Γερμανία είναι πλέον η κυρίαρχη δύναμη εντός της ΕΕ. Πού είναι όμως οι μεταρρυθμίσεις και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας που υποτίθεται πως έχει ανάγκη η Γηραιά Ήπειρος; Ούτε μία συμφωνία ελεύθερου εμπορίου δεν είναι σε θέση να ολοκληρωθεί με τις ΗΠΑ, ασχέτως που κάτι τέτοιο θα έδινε ώθηση στην ανάπτυξη.
Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια είναι πολύ πιθανό η Βρετανία να αποχωρήσει από την ΕΕ, και όπως έχου παρατηρήσει η κα Μέρκελ δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για να την κρατήσει εντός της Ένωσης. Εάν η Καλιφόρνια εγκατέλειπε τις ΗΠΑ, αυτό θα ήταν πλήγμα για τις ΗΠΑ, ομοίως θα συμβεί και αν η Βρετανία εγκαταλείψει την Ευρώπη.
Καθώς θα χαλαρώνει η επιρροή της Μέρκελ μέσα στους επόμενους 12 μήνες, οι αγορές είναι σίγουρο πως θα αντιδράσουν έντονα, ενώ δεν θα έπρεπε.
Χωρίς την εμμονή της Μέρκελ για τις βραχυπρόθεσμες διορθώσεις, η ΕΕ θα είναι πια σε θέση να προχωρήσει με την επίλυση κάποιων προβλημάτων της.
Το μόνο σίγουρο ωστόσο είναι πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει γρήγορα.
