«Κόκκινη κάρτα» έδειξε το Συμβούλιο της Επικρατείας στην εταιρεία «Μπάμπης Βωβός – Διεθνής Τεχνική
Ανώνυμη Εταιρεία και Σία Ο.Ε.» η οποία είχε να πρόθεση να προχωρήσει στην ανέγερση 208 τουριστικών επιπλωμένων πολυτελών κατοικιών στην περιοχή Πούντα – Ζέζα του Δήμου Λαυρίου.
Στο Ανώτατο Δικαστήριο είχαν προσφύγει έξι κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι ζητούσαν την ακύρωση των αποφάσεων που επέτρεπαν την ανέγερση των συγκροτημάτων καθώς όπως υποστήριζαν η κατασκευή των επιπλωμένων διαμερισμάτων θα υποβάθμιζε έντονα το φυσικό περιβάλλον, καθώς και τις οικιστικές συνθήκες της Λαυρεωτικής.
Το Ε΄ Τμήμα του ΣτΕ έκρινε ότι στα Προεδρικά Διατάγματα για την Λαυρεωτική σχετικά με τις τουριστικές εγκαταστάσεις δεν γίνεται καμία μνεία «στις αυτοτελείς τουριστικές κατοικίες, οι οποίες, ακόμη και αν εξυπηρετούνται από κοινές εγκαταστάσεις (υποδοχή, εστιατόρια, χώροι ψυχαγωγίας κ.ά.), δεν μπορούν να ενταχθούν στην κατηγορία των επιπλωμένων διαμερισμάτων, τα οποία χαρακτηρίζονται μεν από λειτουργική αυτονομία, πλην, όμως, εντάσσονται σε ένα ενιαίο πολυώροφο κτιριακό συγκρότημα, τμήμα του οποίου αποτελούν (ξενοδοχείο επιπλωμένων διαμερισμάτων και ξενοδοχείου μεικτού τύπου)».
«Καμία, αντιθέτως, μνεία – αναφέρουν οι δικαστές- δεν γίνεται στις αυτοτελείς τουριστικές κατοικίες, οι οποίες, ακόμη και αν εξυπηρετούνται από κοινές εγκαταστάσεις (υποδοχή, εστιατόρια, χώροι ψυχαγωγίας κ.ά.), δεν μπορούν να ενταχθούν στην κατηγορία των επιπλωμένων διαμερισμάτων, τα οποία χαρακτηρίζονται μεν από λειτουργική αυτονομία, πλην, όμως, εντάσσονται σε ένα ενιαίο πολυώροφο κτιριακό συγκρότημα, τμήμα του οποίου αποτελούν (ξενοδοχείο επιπλωμένων διαμερισμάτων και ξενοδοχείου μεικτού τύπου)».
Όπως επισημαίνουν «δεν έχουν, κατά συνέπεια, τα τουριστικά διαμερίσματα τον βαθμό αυτοτέλειας των τουριστικών κατοικιών, χαρακτηριστικό που αντιστοιχεί, άλλωστε, και στη συνήθη έννοια των όρων «αυτοτελής κατοικία» και «διαμέρισμα», με κύριο διακριτικό γνώρισμα του διαμερίσματος να είναι η, κατά τα ανωτέρω, ένταξή του σε ένα ενιαίο πολυώροφο κτίριο» και συμπληρώνουν:
«Κατ’ εκτίμηση τούτων, στο ευνοϊκό πολεοδομικό καθεστώς των τουριστικών εγκαταστάσεων, που, κατά παραπομπή, εισάγεται με τις προπαρατεθείσες διατάξεις του διατάγματος της Λαυρεωτικής, υπάγονται όχι γενικώς τα τουριστικά καταλύματα, αλλά μόνον οι ρητώς απαριθμούμενες σε αυτό τουριστικές εγκαταστάσεις, ήτοι μόνον τα ξενοδοχεία (κλασικού τύπου, τύπου επιπλωμένων διαμερισμάτων και μεικτού τύπου) και οι λοιπές υποστηρικτικές της λειτουργίας τους τουριστικές εγκαταστάσεις.
Δεν υπάγονται, αντιθέτως, οι τουριστικές κατοικίες, οι οποίες, κατά την αληθή έννοια τόσο του διατάγματος αυτού όσο και της ισχύουσας, κατά τον χρόνο αυτό, νομοθεσίας για την εκτός σχεδίου δόμηση, επιτρέπονται μεν στην περιοχή της Λαυρεωτικής, πλην, όμως, εξομοιώνονται, ως προς τους όρους και περιορισμούς δομήσεώς τους, με απλές παραθεριστικές κατοικίες, καθόσον, υπό την αντίθετη εκδοχή, θα επιτρεπόταν, κατά καταστρατήγηση των οικείων πολεοδομικών διατάξεων, η ανέγερση πλειόνων κατοικιών, υπό μορφή αυτοτελών τουριστικών καταλυμάτων, με τους ιδιαιτέρως ευνοϊκούς όρους που ισχύουν για τις τουριστικές εγκαταστάσεις, αποτέλεσμα που δεν εναρμονίζεται με τον βασικό στόχο του οικείου ρυθμιστικού σχεδίου περί ανασχέσεως της οικιστικής ανάπτυξης των εκτός σχεδίου περιοχών της Αττικής».
