Τον Οκτώβριο του 2005, στα 28 του, ο Λάπο Ελκαν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση. Μια νύχτα ηδονής και καταχρήσεων -αλκοόλ και ναρκωτικά- θα τον έστελναν στον άλλον κόσμο.
Ο άνθρωπος που τον έσωσε ήταν μια 53χρονη τρανσέξουαλ. Εκτοτε ο Λάπο έχει ορίσει τη ζωή του στην «πριν» και «μετά» εκείνης της βραδιάς… Σήμερα, σχεδόν έντεκα χρονιά μετά, ο εγγονός του Τζάνι Ανιέλι είναι ένας τελείως διαφορετικός άνθρωπος. «Αν δεν πονέσεις, δε μαθαίνεις. Αν δεν περάσεις δυσκολίες, δεν καταλαβαίνεις τις χαρές της ζωής», είχε πει σε συνέντευξή του στο Euronews. Ο Λάπο Ελκαν δεν ντρέπεται για το παρελθόν του, και γιατί να το κάνει αυτό, και δεν εύχεται ούτε στον εχθρό του τέτοια περιπέτεια. «Αυτή η εμπειρία είναι κομμάτι της προσωπικής μου ιστορίας, μέρος των… αποσκευών που κουβαλάω», τονίζει. Η προσωπική του ιστορία, όμως, έχει συνέχεια…
Ο Ελκαν δεν έχει πλέον καμία σχέση με τον εκκεντρικό τύπο των προηγούμενων ετών. Το «ατίθασο νιάτο» έχει… κουλάρει και έχει δημιουργήσει ένα διαφορετικό προφίλ. Όχι στο… facebook, εκεί που η πραγματικότητα είναι εικονική, αλλά στην καθημερινότητά του. Γόνος μια οικογένειας-δυναστείας, ασχολείται με τις επιχειρήσεις. «Εκεί», που όπως δηλώνει «επικρατούν συνθήκες πολέμου. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος. Αν νομίζεις πως έχεις μια καλή ιδέα, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα έχει μια καλύτερη». Εκτός από τις γνώσεις και τα εφόδια που διαθέτει, έχει κάτι πολύ πιο σημαντικό. Στο αίμα του κυλάει αίμα των Ανιέλι. Αυτό από μόνο του του ανοίγει πολλές πόρτες. Ο ίδιος καλείται απλά να τις διαβεί.
Τα πρώτα χρόνια
Ο Λάπο Ελκαν είναι γιος της Μαργκερίτα, της μοναχοκόρης του Τζάνι Ανιέλι, και του συγγραφέα Αλεν Ελκαν. Δε γεννήθηκε στην Ιταλία αλλά στη Νέα Υόρκη. Το διαζύγιο των γονιών του και κάποιες ακόμη λανθασμένες επιλογές, τον έστειλαν σε σχολείο Ιησουιτών. Πριν λίγο καιρό, ο ίδιος αποκάλυψε πως είχε δεχθεί σεξουαλική κακοποίηση. Όταν έμαθε για την αυτοκτονία ενός καλού του φίλου που είχε βιώσει τα ίδια την ίδια περίοδο, «έσπασε» το μυστικό του.
Η ενηλικίωση
Εχοντας ελάχιστους δεσμούς με τον πατέρα του, ο παππούς του, ο Τζάνι Ανιέλι, είναι ο δικός του… θεός. Η δύναμη που κατείχε και η επιβλητική του φιγούρα τον καθιστούν ως το πρότυπο του. Ο μικρός Λάπο, στα 17 του, έχει περάσει τον ατλαντικό ωκεανό και βρίσκεται στο Τορίνο. Εκεί, εργάζεται σε εργοστάσιο της Piaggio με… ψευδώνυμο ώστε να μάθει την πραγματική ζωή. Τον έλεγαν… Λάπο Ρόσι! Μετά το σύντομο… αγροτικό του, ξεκινάει σπουδές στο μάρκετινγκ. Στις αρχές του 21ου αιώνα, εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη και εργάζεται στο πλευρό του Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος είναι πολύ καλός φίλος του Τζάνι Ανιέλι.
Ενα χρόνο πριν, το 2000, ο Εντουάρντο Ανιέλι, γιος του Τζάνι και θείος του Λάπο, αυτοκτονεί. Μεταξύ άλλων, η Fiat θα έμενε ακέφαλη από πλευράς κληρονόμου στο θρόνο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Ο αδελφός του Λάπο, Τζον, είχε πάρει το χρίσμα. Στον πλευρό του και ο Λάπο που δε βλέπει καθόλου ανταγωνιστικά την επιλογή το παππού του. «Ο αδελφός μου είναι ένα εκατομμύριο φορές καλύτερος από μένα», είχε πει.
Παρόλα αυτά, εκείνη την περίοδο συνέβησαν πολλά και διάφορα που άλλαξαν τον Λάπο Ελκαν. Ο θάνατος του παππού του, η επανεμφάνιση της μητέρας του και η κίνησή της να κινηθεί δικαστικώς όχι μόνο απέναντι στην οικογένεια αλλά και στα παιδιά της για να κερδίσει περισσότερα περιουσιακά στοιχεία, οδηγούν τον Λάπο Ελκαν στα ναρκωτικά, το αλκοόλ και την άστατη ερωτική ζωή. Το 2005 «έφαγε» τη μεγαλύτερη σφαλιάρα της ζωής του. Η εισαγωγή του σε κέντρο αποτοξίνωσης στην Αριζόνα αλλά κυρίως η δική του πίστη και δύναμη, τον κρατούν στα πόδια του. Και αρχίζει να χαράζει τη δική του πορεία. Αυτή τη φορά είναι σε δημιουργικά μονοπάτια…
Πρότζεκτ
Αναλαμβάνει την αναβίωση του Fiat Punto και του Fiat 500. Δεν τα καταφέρνει απλώς καλά αλλά, ειδικά στο 500αράκι, φέρνει την επανάσταση. Αφήνει τη Fiat, χωρίς όμως να την εγκαταλείπει, επιτυχημένος και ιδρύει τις εταιρείες LA Holding, Italia Independent και Independent Ideas. Αντικείμενό τους η μόδα και οι δημόσιες σχέσεις. Είναι φιλόδοξος, έχει πλάνο και έχει όλη τη δύναμη να υλοποιήσει τα πρότζεκτ του. «Όριό μου είναι ο ουρανός», υποστηρίζει.
Αυτό του είχε μάθει ο παππούς του όπως φαίνεται από τα λόγια του. «Με έμαθε να βλέπω, να ακούω, να έχω περιέργεια, να αντλώ έμπνευση από οποιονδήποτε συναντώ, από οτιδήποτε κάνω», είχε πει.
Γυρνώντας πάλι πίσω, από εκεί που αρχίσαμε, την περίοδο των καταχρήσεων, πολλοί συνέκριναν τον τρόπο ζωής του με εκείνον του παππού του. «Ελεγαν ότι μοιάζουμε στο ότι είμαστε μανιώδεις ηδονοθήρες», είχε πει ο Λάπο. «Θα προτιμούσα να είχα κληρονομήσει από εκείνον άλλα. Την ταχύτητα με την οποία έπαιρνε αποφάσεις, την ευφυΐα του, την κρυστάλλινη σκέψη του».
