Επί σειρά ετών ασχοληθήκαμε και εντρυφήσαμε στα αθάνατα έπη του Ομήρου. Καρπός της έρευνάς μας ήταν η συγγραφή δύο έργων, που αφορούσαν αντίστοιχα την ομηρική Ιλιάδα και την ομηρική Οδύσσεια: «Αχιλλέας ο ισόθεος» (εκδόσεις «Ελληνική Άνοδος», Αθήνα 2012) και «Πλοηγός Οδύσσεια» (2 τόμοι, εκδόσεις «M-Press», Αθήνα 2013). Καταλήξαμε δε, στο συμπέρασμα ότι τα έπη του Ομήρου ήταν θεϊκής έμπνευσης: δεν γράφτηκαν από ανθρώπινο χέρι, αλλά δόθηκαν από το ίδιο το Υπέρτατο Ον!
Γύρω όμως από τα ομηρικά έπη έχουν κατά καιρούς εγερθεί μία σειρά κρίσιμων ερωτημάτων. Βέβαια, είναι αλήθεια ότι τόσο η Ιλιάδα όσο και η Οδύσσεια είναι πολυεπίπεδα έργα. Μπορούν δηλ. να διαβαστούν σε πολλά επίπεδα και είναι πολλών διαστάσεων. Π.χ. ο πόλεμος του Ιλίου έχει, πέραν της ιστορικής του διάστασης, προβολή τόσο στο συμβολικό (εσωτερικό-ψυχικό) πεδίο όσο και στο αστρικό, εφόσον τα δρώμενά του αφορούν και τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων! Αλλά και το ταξίδι του Οδυσσέα, το τόσο περιπετειώδες, δεν ήταν απλώς η ναυτική εποποιΐα των προϊστορικών Ελλήνων ανά την υφήλιο: σχετίζεται και με τον αγώνα της ψυχής του ανθρώπου να φθάσει στα Ηλύσια πεδία μέσα από μία διαδρομή αφενός στον εσώτερό του κόσμο και αφετέρου στον πέραν της Σελήνης χώρο του διαστήματος…
Για να γίνει όμως κατανοητή η όλη θέση μας, θα πρέπει να αποσαφηνιστούν ορισμένα πράγματα, τα οποία (αν και μπροστά στα μάτια μας) αγνοεί ο μέσος άνθρωπος. Κατ’ αρχάς, ήταν τελικά ο Όμηρος ο συγγραφέας των δύο επών που εξετάζουμε; Βέβαια, το λεγόμενο «ομηρικό ζήτημα», περί του ποιος υπήρξε δηλ. ο Όμηρος, εξακολουθεί να υφίσταται άλυτο. Δεν έχουμε ακόμη ξεκάθαρη απάντηση για το ποιος ήταν ο Όμηρος και… αν ποτέ υπήρξε! Κάποιοι τον ταυτίζουν, όχι αβάσιμα, με τον ίδιο τον Οδυσσέα ή έστω με τον γιο ή τον εγγονό του ήρωα της Τροίας. Κι αυτό, διότι υπάρχουν στα ομηρικά έπη τόσες και τέτοιες λεπτομέρειες που δεν θα μπορούσε να τις γνωρίζει ένας μη αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων…
Στην πραγματικότητα πάντως τα κείμενα τόσο της Ιλιάδας όσο και της Οδύσσειας που έχουμε στα χέρια μας ΔΕΝ είναι μετά βεβαιότητας γραμμένα από τον ίδιο τον Όμηρο (στην τωρινή τους μορφή)! Τα κείμενα αυτά είναι πολύ μεταγενέστερη σύνθεση, αιώνες μετά τον 8ο π.Χ. αιώνα όταν υποτίθεται ότι έζησε ο Όμηρος, συνθέτοντας τα γεγονότα του Τρωικού πολέμου και των περιπλανήσεων του Οδυσσέα που είχαν λάβει χώρα περί το 1200 π.Χ. Ιλιάδα και Οδύσσεια στη σημερινή τους μορφή αποδόθηκαν από τους περίφημους Γραμματικούς της Αλεξανδρείας (κάπου μεταξύ 3ου και 2ου π.Χ. αιώνα). Οι εν λόγω Αλεξανδρινοί Γραμματικοί κατήνειμαν τα έπη ως εξής: τα χώρισαν σε 24 κεφάλαια, που ονόμασαν «ραψωδίες», με κεφαλαία γράμματα την Ιλιάδα (Α-Ω) και με μικρά την Οδύσσεια (α-ω).
Όμως αυτή η κατανομή έγινε με βάση το τότε ελληνικό αλφάβητο! Δηλ. αυτό που είχε 24 γράμματα και όχι 27 όπως πιο πριν!… Είναι γνωστό ότι με την πάροδο των αιώνων τρία γράμματα (δίγαμμα ή στίγμα, κόππα και σαμπί) εξέπεσαν του ελληνικού αλφαβήτου. Συνεπώς, και εκ των πραγμάτων, ΑΛΛΟ κείμενο υπήρξε το πρωταρχικό του Ομήρου (όποιος και να ήταν αυτός) και ΑΛΛΟ εκείνο των Γραμματικών της Αλεξανδρείας, που έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας!
Αλλά και η λέξη «ραψωδία» τι άραγε σημαίνει; Σημαίνει «ραμμένη ωδή», άρα οι ραψωδίες τόσο της Ιλιάδας όσο και της Οδύσσειας δεν είναι παρά «συρραφή ωδών», μία ανασύνθεση των αρχικών επικών ποιημάτων του Ομήρου, μία ανακατασκευή τους. Τούτο συνέβη, διότι τα αρχικά κείμενα είχαν προφανώς υποστεί κάποιου είδους αλλοίωση διαμέσου των αιώνων και κατέστη αναγκαία η εκ νέου τακτοποίησή τους σε ξεχωριστά κεφάλαια. Η εργασία αυτή έγινε από τους Αλεξανδρινούς Γραμματικούς σε «ραψωδίες» και όχι σε «ωδές» (όπως ήταν αρχικώς), επειδή ακριβώς «συνέρραψαν» τα υπολείμματα των αρχικών κειμένων. Και ασφαλώς αυτό έγινε και πάλι με βάση το ελληνικό αλφάβητο (όπως και πριν), αλλά τούτη τη φορά όχι με 27 γράμματα, διότι πολύ απλά τρία γράμματα είχαν «χαθεί», αλλά με 24 γράμματα.
Από τα παραπάνω εξάγεται το συμπέρασμα ότι τα αρχικά (τα «γνήσια») ομηρικά έπη είχαν 27 κεφάλαια-ωδές. Πού όμως βρίσκονται τα αυθεντικά ομηρικά έπη; Πάνω σ’ αυτό το μείζον ερώτημα έχουν ειπωθεί πολλά. Είναι βέβαιον για αρκετούς ότι τα πρωταρχικά κείμενα απωλέσθησαν στη διάρκεια των περιβόητων «σκοτεινών αιώνων» που ακολούθησαν τα γεγονότα της Τροίας και το τέλος του μυκηναϊκού κόσμου. Οι φήμες ποικίλλουν: λέγεται ότι βρίσκονται καλά κρυμμένα είτε στη θρυλική βιβλιοθήκη του Βατικανού είτε ακόμη και σε… βουδιστικό μοναστήρι του Θιβέτ! Μία ελληνική «νέα Φιλική Εταιρεία» πάντως πιστεύει ότι φυλάσσονται σε «ειδική» κρύπτη μονής του Αγίου Όρους…
Όμως γύρω από τα ομηρικά έπη προέκυψαν και άλλα ερωτήματα. Ποιος ακριβώς ήταν ο Οδυσσέας; Ιδού μία εκδοχή. Ο Οδυσσέας, και γενικότερα η Οδύσσεια, δεν είναι παρά μία παραλλαγή (χρονικά μεταγενέστερη) της ένδοξης Αργοναυτικής εκστρατείας, που ως κεντρικό πρόσωπο είχε τον Ιάσωνα! Άρα, Οδυσσέας = Ιάσων… Εξάλλου, οι γεωγραφικοί σταθμοί και, γενικότερα, η πορεία της Αργούς του Ιάσωνα ήταν η ίδια με εκείνη που ακολούθησε πιο ύστερα ο Οδυσσέας με τους συντρόφους του.
Να όμως και κάτι που δείχνει τη διαχρονική αξία του ελληνισμού. Ιάσων σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει «Θεραπευτής». Όμως, στην εβραϊκή του μεταγλώτισση-παραφθορά (έχουμε αποδείξει σε παλαιότερα κείμενά μας ότι η εβραϊκή γλώσσα είναι διάλεκτος της ελληνικής!) «Ιάσων» μετατρέπεται σε… «Τζέσουα», που κι αυτό αντιδανείζεται στην ελληνική ως «Ιησούς»!!! Και πράγματι, «Ιησούς» είναι κι αυτός ο «Θεράπων». Ιδού πώς και γιατί ο Θεάνθρωπος ανήκει στον ελληνισμό και, σε πολιτισμικό-λαογραφικό επίπεδο, ο χριστιανισμός δεν είναι παρά η άμεση συνέχιση του αρχαίου ελληνικού πνεύματος!…
Παραθέτουμε ακόμη μία εκπληκτική άποψη. Ότι τα ομηρικά έπη δεν ήταν παρά… «προφητείες» που προέβλεψαν τα μέλλοντα να συμβούν γεγονότα! Ασφαλώς, είναι αληθές ότι σε Ιλιάδα και Οδύσσεια κυριαρχεί το προορατικό στοιχείο: ιερείς και μάντεις «βλέπουν» μπροστά στον χρόνο. Έχουμε δηλ. ξεκάθαρα στα έπη αυτά το ισχυρό δεδομένο της πρόγνωσης γεγονότων και καταστάσεων.
Εάν όμως, σύμφωνα με τις ως άνω αντιλήψεις, ο Οδυσσέας ταυτίζεται με τον Χριστό (είναι δηλ. πρότυπο εμφάνισης του Κυρίου, όπως άλλωστε η Εκκλησία μας ομιλεί περί προπατόρων του χριστιανικού πνεύματος αρχαίων Ελλήνων σοφών), τότε… ποιος είναι άραγε ο Αντίχριστος; Εάν δούμε προσεκτικά τα ομηρικά έπη, έστω και με την απόδοσή τους που έχουμε στα χέρια μας, θα παρατηρήσουμε ότι πολλοί ήρωες χαρακτηρίζονται ως «αντίθεοι». Συνεπώς, οι ήρωες αυτοί είναι «αντί των θεών», αντίπαλοι ή αντικαταστάτες τους. Η λέξη «αντίθεος» αποδίδεται επίσης και ως «ισόθεος».
Πέραν αυτού, η λέξη «διάβολος», ελληνικής προέλευσης, σημαίνει αυτόν που βάλλει κατά του Δία. Αυτόν που τα βάζει με τον Θεό, συνεπώς τον Σατανά της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ο εκπεσών άγγελος, ο Εωσφόρος, αυτός που φέρει την αυγή. Και πράγματι, κυρίαρχη δύναμη του υλικού κόσμου (υπό την έννοια ότι είμαστε πάντοτε υπό τον πειρασμό του, επομένως σε συνεχή δοκιμασία) είναι ο Σατανάς, όπως γνωρίζουμε κάλλιστα από την Καινή Διαθήκη και τους πειρασμούς του προς τον Κύριο Ιησού. Το ίδιο και με τα βασανιστήρια του Ιώβ στην Παλαιά Διαθήκη, όπου και πάλι ο Διάβολος εμφανίζεται να έχει πλήρη εξουσία επί της ύλης, με ανοχή Θεού φυσικά.
Στα απομεινάρια της αρχικής Ιλιάδας και της Οδύσσειας (που έχουμε στα χέρια μας) υπάρχουν πράγματι αναφορές στο «θηρίο» της Αποκάλυψης του Αγίου Ιωάννη, που ταυτίζεται με τον Αντίχριστο. Στον στίχο 308 της Β ραψωδίας της Ιλιάδας γίνεται αναφορά στον «μαύρο σαν αίμα δράκο», που αργότερα βρίσκουμε στον Δανιήλ της Παλαιάς Διαθήκης και, βεβαίως, στην Αποκάλυψη. Ο «μαύρος δράκος»-Αντίχριστος είναι ο μεγάλος αντίπαλος του Οδυσσέα τόσο στην απόπειρά του να αλώσει την Τροία όσο και αργότερα στην προσπάθειά του να επιστρέψει στην Ιθάκη.
Είναι βέβαιο ότι όταν ανοίξει ο «καυτός» φάκελος των «χαμένων» ομηρικών επών (των πρωτογενών δηλ. κειμένων) θα γίνει πραγματικός «σεισμός» στην επιστήμη και, γενικότερα, στον κόσμο! Διότι οι αποκαλύψεις θα είναι τεράστιες, σε πολλά θέματα. Που αφορούν όχι μόνο το ιστορικό παρελθόν, αλλά (κυρίως) το επερχόμενο δραματικό μέλλον του πλανήτη και της ανθρωπότητας…
Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης
http://www.volcanotimes.com/
«Η έλλειψη πρωτοτυπίας στην χριστιανική πίστη
Πολλά από τα έθνη του κόσμου διατηρούν δόγματα συγγενικά, πράγμα που μας οδηγεί στην υπόθεση ότι οι διάφορες εθνικές δοξασίες και προκαταλήψεις έχουν λίγο ως πολύ κοινή καταγωγή. Πίσω απ’ αυτές βρίσκεται εξ αρχής κάποιο αρχαίο δόγμα που, όπως λέγεται, το συντήρησαν οι σοφότεροι όλων των εθνών και πόλεων (Αιγύπτιοι, Ασσύριοι, Ινδοί, Πέρσες, Σαμοθράκες, Οδρύσες και Ελευσίνιοι. Οι Γαλακτοφάγοι του Ομήρου, οι Δρυίδες των Γαλατών και οι Γέτες πίστευαν σε δόγματα παρόμοια με των Ιουδαίων -και μάλιστα πριν από αυτούς). Ο Αίνος, ο Μουσαίος, ο Ορφέας, ο Φερεκύδης ο Ζωροάστρης και ο Πυθαγόρας είχαν συλλάβει τα νοήματα τους και έγραψαν τις δοξασίες τους σε βιβλία που μπορεί κανείς μέχρι και στις μέρες μας να συμβουλευτεί.
Εκείνοι τώρα που επιχειρούν να μεταμφιέσουν ή να προσδώσουν αλληγορικό χαρακτήρα στην κοσμογονία του Μωυσή, παρ’ όλο που είναι πιο λογικοί (από όσους την παίρνουν τοις μετρητοίς), κάνουν μεγάλο λάθος. Γιατί το σύμπαν ούτε αρχή έχει ούτε υπόκειται σε καμία φθορά. Μόνο όσα βρίσκονται πάνω στη γη επηρεάζονται από κατακλυσμούς και μεγάλες πυρκαϊές, και μάλιστα όχι όλα μαζί και ταυτοχρόνως. (Σύμφωνα με την παράδοση των παραπάνω εθνών) έχουν γίνει πολλές φορές κατακλυσμοί και καταστροφικές πυρκαϊές και αναστατώσεις, και πιο πρόσφατα ο κατακλυσμός επί Δευκαλίωνα και η πυρκαϊά επί Φαέθοντα. Ακόμα κι οι Έλληνες θεωρούσαν αυτά τα γεγονότα πανάρχαια, καθώς δεν είχαν υπ’ όψη τους στοιχεία ή διηγήσεις για ακόμα πιο παλιά τέτοια γεγονότα.
Ο Μωυσής τώρα, έχοντας ακούσει με προσοχή κι έχοντας λάβει γνώση των δοξασιών αυτών που ήταν διαδεδομένες ανάμεσα στα σοφά έθνη και στους διακεκριμένους άνδρες, κατάφερε να δημιουργήσει γύρω από τον εαυτό του την φήμη ότι είχε θείες δυνάμεις. (Πολλά από όσα δίδαξε άλλωστε δεν είχαν καμία πρωτοτυπία. Η περιτομή, λόγου χάριν, προέρχεται από τους Αιγυπτίους. Και δίχως λογική αιτία, οι γιδοβοσκοί κι οι τσοπάνηδες, προφανώς εξαπατημένοι από τις απλοϊκές του δοξασίες, ακολούθησαν τον Μωυσή που τους δίδαξε ότι δεν υπάρχει παρά ένας θεός, που ονομάζεται Ύψιστος ή Αδωναΐ ή Ουράνιος ή Σαβαώθ ή δεν ξέρω πώς, και έπαψαν να αναγνωρίζουν κάθε άλλον. Οι Ιουδαίοι δεν κατάλαβαν ότι δεν έχει καμία σημασία πώς ονομάζει κανείς τον ανώτατο θεό, αν τον λέει Δία όπως οι Έλληνες ή αν χρησιμοποιεί ινδικό όνομα ή αιγυπτιακό. Χώρια που, παρά την αποκλειστικότητα του ενός ύψιστου θεού, οι ίδιοι και αγγέλους λατρεύουν και σε μάγια πιστεύουν, των οποίων μάλιστα ο Μωυσής ήταν ερμηνευτής. Θα ασχοληθώ με την αμάθεια των Εβραίων αργότερα· ας αναφερθώ πρώτα στο ζήτημα του Ιησού, που πρωτοδίδαξε μόλις πριν λίγα χρόνια και που θεωρείται από τους χριστιανούς υιός του θεού, για να δείξω πώς οι χριστιανοί έχουν εξαπατηθεί και έχουν ενστερνιστεί ένα δόγμα που καταστρέφει την ζωή των ανθρώπων. Αν και ριζωμένη στα κατώτερα στρώματα και τους αμαθείς, η θρησκεία αυτή βρίσκει ανταπόκριση και ανάμεσα σε ανθρώπους μετριοπαθείς και λογικούς και σώφρονες που τείνουν να την ερμηνεύουν αλληγορικά.»
πηγη: Κέλσος: Αληθής Λόγος κατά χριστιανών
Πολύ καλό εστω και σαν οαση μεσα στη λαίλαπα και την καταιγίδα.
Βέβαια τα σημαντικότερα δεν ειπώθηκαν , όπως δηλαδη το οτι ο ομηρος διδάχτηκε σε παραβατικά σχολεια της Νεας Υόρκης και υπήρξαν απιστευτα αποτελέσματα, τα οποία δημοσιευτηκαν και σε αμερικανικες εφημεριδες. Εχει να κανει με το δαχτυλικο εξάμετρο των ραψοδιών. Πράγματι ειναι θεικής σοφίας και μεσα εκει υπάρχει και ολη η σημερινή κατάσταση της (ΕΛΛΑΔΟΣ που ειναι η πηνελόπη) και των μνηστήρων που ειναι οι τραπεζιτες και οι τροικανοι, δεν γραφτηκαν τυχαια αλλα και ουτε ομως ο οδυσσεας ειναι μυθικο προσωπο , μαθετε επιτελους οτι αυτος ανακαλυψε την Αμερική. Αν πάτε στο περου οι ξεναγοι θα σας πουν επισημως ,οτι η Αμερική ανακαλύφτηκε απο εναν Ελληνα που ονομαζοταν οδυσσεας. Σας φαινετε παράξενο ε? ε μα ολες οι αληθειες ειναι κρυμένες, θελει τσάπα και σκαλίδα η αλήθεια και η πραγματική γνώση σαν το χέρισο χωράφι ειναι κι αυτή.Επίσης γνωρίζω πάρα πολύ καλά οτι σε κλειστους κύκλους στο Λονδίνο τραπεζίτες, βιομήχανοι , βουλευτές του κοινοβουλείου και αλλα επιφανή και μεγάλα ονοματα κανουν μαθήματα αρχαίων ελληνικών. Τα πραγματικά αντίγραφα υπάρχουν σε απόκρυφο μοναστήρι του αφγανιστάν ,κάτω απο το ναο της αναστασεως( δεν εχει να κανει με θρησκεια απλα με το σημείο), σε δυο απο τις σαρκοφαγους Παπών στο βατικανό, και στα αρχεια της Λευκής αδελφότητας του Θιβέτ , η οποια βέβαια μετά την εισβολή της Κίνας βρήκε λαταφύγιο σε νησί υπόγειας λίμνης στο Περού και στη περιοχη της τιτικάκα(λίμνη). Τώρα οσον αφορά τη συνέχεια οτι ο χριστιανοσμός ειναι συνέχεια του αλλου κλπ , δεν τίθεται τέτοιο θέμα αφου ο Απολλώνιος- Ιησους δίδαξε την αγάπη αλλά δεν ιδρυσε καμμια θρησκεία.
ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΜΕ ΤΑ ΕΒΡΑΙΟΠΑΙΔΑ ΡΕ Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης…. ΔΙΑΒΑΣΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΙΜΟΜΙΞΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΚΑΤΣΙΚΟΚΛΕΦΤΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ… ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΝΩΣΗ , ΤΗΣ ΛΙΛΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ…………
Δέν ὑπάρχουν προφητεῖες, μόνον κλοπές πνευματικῆς ἰδιοκτησίας. Μή πιστεύετε ἀηδίες συνέλληνες. Ἀφοῦ ἀντέγραψαν τά πάντα οἱ γνωστοί ἂγνωστοι μᾶς τά ἒβγαλαν καί προφητεῖες. Καί κερατάδες καί δαρμένοι δηλαδή…