Πριν ακριβώς από 72 χρόνια στις 16 Φλεβάρη του 1942 κυκλοφόρησε στην Αθήνα και στην Επαρχία η ιδρυτική διακήρυξη του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), του μαχητικού δηλαδή τμήματος του ΕΑΜ. Η διακήρυξη εκείνη δυστυχώς δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα για να μπορεί ν’ ανατρέξει κανείς στο περιεχόμενό της. Από μαρτυρίες, όμως, που υπάρχουν πληροφορούμαστε πως καλούσε τους Έλληνες πατριώτες να πλαισιώσουν το νέο λαϊκοαπελευθερωτικό στρατό, σκοπούς του οποίου προσδιόριζε τους παρακάτω:
– Αγώνας για την απελευθέρωση της χώρας.
– Περιφρούρηση των κατακτήσεων του λαού και των ελευθεριών του εναντίον κάθε επιβουλής.
– Εξασφάλιση της τάξης μέχρι τη διεξαγωγή εκλογών, στις οποίες ο λαός να εκφράσει ελεύθερα τη θέλησή του.
Η 16η του Φλεβάρη έμεινε στην ιστορία ως η ημέρα ίδρυσης του ΕΛΑΣ. Ο καθένας όμως αντιλαμβάνεται πως η ημερομηνία αυτή ανταποκρίνεται στην ολοκλήρωση της δουλειάς που χρειάστηκε να προηγηθεί ούτως ώστε να είναι δυνατή η ανακοίνωση στον ελληνικό λαό της ίδρυσης μιας νέας αντιστασιακής οργάνωσης για τη διεξαγωγή ένοπλου αγώνα κατά των κατακτητών. Αν επομένως θέλουμε να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το πώς ιδρύθηκε ο ΕΛΑΣ, οφείλουμε να ανατρέξουμε στα όσα προηγήθηκαν της 16ης Φλεβάρη του 1942.
Το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και η ένοπλη αντίσταση
Το ζήτημα της ένοπλης αντίστασης κατά του κατακτητή ήταν στην ημερήσια διάταξη από την πρώτη στιγμή που η χώρα βρέθηκε υπόδουλη των Γερμανών. Επρόκειτο για μια αναγκαιότητα που ο ελληνικός λαός την αντιλαμβανόταν μέσα από την ίδια του την πείρα και που το ΚΚΕ δεν είχε καμία δυσκολία να αναγνωρίσει από την πρώτη στιγμή της ανασυγκρότησής του. Η ΚΕ του Κόμματος, για παράδειγμα, στις αρχές Ιουλίου του 1941, στην απόφαση της 6ης Ολομέλειάς της σημείωνε χαρακτηριστικά: «Οργανώνοντας ακούραστα τον αγώνα για τα καθημερινά ζητήματα όλων των λαϊκών στρωμάτων και την ένοπλη αντίσταση στους κατακτητές, το κόμμα και ο κάθε κομμουνιστής ξεχωριστά οφείλει να προσανατολίζεται έγκαιρα και σωστά στα σοβαρά γεγονότα που αλλάζουν και θ’ αλλάζουν κάθε μέρα με γρηγορότερο ρυθμό, να οργανώνει τις δυνάμεις της λαϊκής εξέγερσης για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση της Ελλάδας».
Στο πλαίσιο αυτής της απόφασης, από το καλοκαίρι του ’41 κομμουνιστές και άλλοι πατριώτες συγκροτούν ένοπλες αντιστασιακές ομάδες και αντάρτικα τμήματα σε διάφορα μέρη της χώρας. Στα τέλη Ιουνίου του ’41 η οργάνωση Λάρισας του Κόμματος έδωσε εντολή στους καταδιωκόμενους κομμουνιστές του Αλμυρού Θεσσαλίας, μ’ επικεφαλής τον Μήτσο Τσαρδάκα, να οργανωθούν σε ανταρτοομάδες και να συγκεντρωθούν στην Οθρη. Τον Ιούλη με απόφαση του Γραφείου Μακεδονίας – Θράκης του ΚΚΕ συγκροτείται στην περιφέρεια της Νιγρίτας η ανταρτοομάδα «Οδυσσέας Ανδρούτσος» με επικεφαλής τον κομμουνιστή δάσκαλο Θ. Γκένιο (Λασάνη) και στην περιφέρεια του Κιλκίς η ανταρτοομάδα «Αθανάσιος Διάκος» μ’ επικεφαλής τον Χρ. Μόσχο (καπετάν Πέτρο). Το ίδιο διάστημα εμφανίστηκαν αντάρτικες ομάδες στη Δυτική Μακεδονία με το όνομα «Ομάδες Ελευθερίας». Επίσης στα μέσα Ιούλιου με πρωτοβουλία του Κόμματος οργανώθηκαν οι πρώτες ομάδες ενόπλων της οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο» στην Ηπειρο (επαρχία Παραμυθιάς – Ηγουμενίτσας) και το Νοέμβρη στην περιφέρεια της Αρτας οργανώθηκε ένα στρατιωτικό τμήμα του ΕΑΜ από αξιωματικούς και πολιτικά στελέχη, με στόχο την οργάνωση του αντάρτικου στην περιοχή. Τέλος, ένοπλες ομάδες εμφανίστηκαν στη Ρούμελη, στη Βοιωτία, στην Πελοπόννησο κ.α.4
Σαράφης και Άρης Βελουχιώτης
Με το θέμα του ένοπλου αγώνα ασχολήθηκε και η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (αρχές Σεπτέμβρη του 1941), στην απόφαση της οποίας διαβάζουμε: «Στο Απελευθερωτικό αυτό Μέτωπο μια από τις πρώτες θέσεις πρέπει νάχουν οι στρατιωτικές δυνάμεις του έθνους, μόνιμοι και έφεδροι αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες, ανάπηροι κλπ. Οι δυνάμεις αυτές θα αποτελέσουν τη μαχητική βάση για την τεχνική οργάνωση του απελευθερωτικού αγώνα». Ακριβώς στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε και το ΕΑΜ, στο πρώτο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό, για το οποίο κάνουμε λόγο στην αρχή αυτού του σημειώματος.
Στην τελική ευθεία
Οι διαδικασίες ενοποίησης των αντάρτικων τμημάτων και οργάνωσης του ένοπλου αγώνα σε πανελλαδική βάση φαίνεται ότι μπαίνουν στην τελική ευθεία αμέσως μετά την ίδρυση του ΕΑΜ. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο τεύχος του θεωρητικού περιοδικού του ΚΚΕ «Λαϊκή Επιθεώρηση»6, στο κύριο άρθρο, ο Κ. Καραγιώργης έγραφε: «Ο καιρός δε μας παίρνει: πρέπει να βάλουμε γερά οργανωτικά θεμέλια σε όλη την Ελλάδα, να ετοιμάσουμε τα μαχητικά τμήματα για την άμεση δράση, για τον παρτιζάνικο πόλεμο, για το πανεθνικό σαμποτάζ». Στο ίδιο τεύχος ο Παντελής Καραγκίτσης (Ορφέας Βλαχόπουλος – Σίμος), μέλος της ΚΕ του Κόμματος, συμπλήρωνε με έμφαση: «Το κίνημα των πατριωτικών ανταρτικών σωμάτων σαν σοβαρή μορφή πάλης για το τσάκισμα των ξένων κατακτητών μας πρέπει να επεκταθεί, να οργανωθεί σε όλες εκείνες τις περιφέρειες της χώρας μας που το περιβάλλον τους επιτρέπει και επιβάλλει τη δημιουργία πατριωτικών σωμάτων»7.
Η αναγκαιότητα επιτάχυνσης των διαδικασιών οργάνωσης του ένοπλου αγώνα οδηγεί και στη συγκρότηση στρατιωτικών επιτροπών. Από τα στοιχεία που υπάρχουν, σε κεντρικό επίπεδο, λειτουργούσαν, μάλλον, τρεις σημαντικές τέτοιες επιτροπές με βαρύνουσα σημασία για όλο το αντιστασιακό κίνημα. Ηταν η «Κεντρική Στρατιωτική Επιτροπή» που λειτουργούσε στο πλαίσιο του ΚΚΕ υπό την καθοδήγηση του Γ. Σιάντου, ο οποίος είχε άμεσο βοηθό του γι’ αυτή τη δουλιά το μέλος της ΚΕ του Κόμματος Πολύδωρο Δανιηλίδη, ήταν η «Στρατιωτική Οργάνωση Αθήνας – Πειραιά», με επικεφαλής τον Σπύρο Κωτσάκη και το «Στρατιωτικό Οργανωτικό Γραφείο» του ΕΑΜ με καθοδηγητή τον τότε γραμματέα της Οργάνωσης Θανάση Χατζή8. Σε πολλές ιστορικές πηγές γίνεται λόγος για συγκρότηση ενός «Στρατιωτικού Κέντρου Αντίστασης» με καθοδηγητές το Σιάντο και το Δανιηλίδη, στη σύνθεση του οποίου αναφέρεται ότι συμμετείχαν οι στρατιωτικοί Θ. Μακρίδης και Ν. Παπασταματιάδης9. Πιθανότατα δεν πρόκειται για μια τέταρτη στρατιωτική επιτροπή, αλλά για την «Κεντρική Στρατιωτική Επιτροπή» που λειτουργούσε στο πλαίσιο της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ολοκληρώνοντας σε γενικές γραμμές την εικόνα της στρατιωτικής προετοιμασίας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, θα ήταν σημαντική παράλειψη να μην αναφέρουμε ότι η ΚΕ του Κόμματος, το Νοέμβρη του 1941, έστειλε στη Ρούμελη το Θανάση Κλάρα (μετέπειτα Αρη Βελουχιώτη), με αποστολή να ερευνήσει τις δυνατότητες οργάνωσης του ένοπλου αγώνα. Το Δεκέμβρη ο Κλάρας επέστρεψε και κατέθεσε θετική, ως προς το θέμα, έκθεση στην ΚΕ, πράγμα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στις ιστορικές αποφάσεις της 8ης Ολομέλειας της τελευταίας.
Η 8η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η ίδρυση και ονομασία του ΕΛΑΣ
Στις αρχές Γενάρη του 1942 συνήλθε η 8η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία στις αποφάσεις της μεταξύ άλλων σημείωνε11: «Ο εθνικοαπελευθερωτικός μας ανταρτοπόλεμος έχει πρωτεύουσα σημασία για την απελευθέρωση της χώρας από τον ξενικό ζυγό. Οι κομμουνιστές πρέπει να οργανώσουν, να μαζικοποιήσουν και να επεκτείνουν το ανταρτικό κίνημα στην ύπαιθρο, να περιφρουρήσουν τον εθνικοαπελευθερωτικό του χαρακτήρα και να καταπολεμήσουν αποφασιστικά κάθε τάση που θα οδηγούσε σε αντιλαϊκούς σκοπούς, σε ληστείες και πλιατσικολογήματα».
Στο πλαίσιο αυτής της απόφασης στις 2 Φλεβάρη του 1942, πραγματοποιήθηκε η ιδρυτική σύσκεψη του ΕΛΑΣ σ’ ένα σπίτι στους Αμπελόκηπους, απέναντι από το Παναθηναϊκό. Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Πολύδωρος Δανιηλίδης ως στρατιωτικός υπεύθυνος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Σπ. Κωτσάκης εκ μέρους της Στρατιωτικής Οργάνωσης Αθήνας – Πειραιά, ο Ανδρέας Τζήμας – Σαμαρινιώτης εκ μέρους της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ και ο Θ. Χατζής, εκπροσωπώντας την ΚΕ του ΕΑΜ. Στη σύσκεψη συζητήθηκε και εγκρίθηκε η ιδρυτική διακήρυξη της νέας στρατιωτικής οργάνωσης, καθώς και το όνομα που θα έπαιρνε. Ειδικά γι’ αυτό το τελευταίο ζήτημα υπάρχουν αλληλοαντικρουόμενες απόψεις. Οι «νονοί» του ΕΛΑΣ εμφανίζονται περισσότεροι από ένας. Σύγχυση επίσης υπάρχει και για τον τόπο που πάρθηκε η απόφαση σχετικά με το όνομα. Ο Α. Τζήμας, σε μια έκθεσή του προς το Κόμμα αναφέρει πως ο Σιάντος είναι αυτός που έδωσε στο νέο στρατό το όνομα ΕΛΑΣ. Αντίθετα ο Π. Ρούσος ισχυρίζεται πως σε μια σύσκεψη που έγινε στου Ζωγράφου, ενώ ο Σιάντος πρότεινε ο νέος στρατός να ονομαστεί «Ελληνικός Λαϊκός Στρατός», ο ίδιος (ο Ρούσος δηλαδή) πρότεινε να προστεθεί και η λέξη «Απελευθερωτικός» κι έτσι προέκυψε το όνομα ΕΛΑΣ. Ένας από τους βιογράφους του Βελουχιώτη, ο Γ. Χατζηπαναγιώτου (καπετάν Θωμάς) υποστηρίζει όπως ο Αρης είναι αυτός που έδωσε στο νέο στρατό το όνομα ΕΛΑΣ.
Αντίθετα με τους παραπάνω, ο Θ. Χατζής, βάσει των στοιχείων που παραθέτει και οι Σπ. Κωτσάκης και Π. Δανιηλίδης με τα γραπτά τους υποστηρίζουν πως η ονομασία ΕΛΑΣ αποφασίστηκε στη σύσκεψη, της 2/2/1942, στους Αμπελόκηπους και εγκρίθηκε από τα ανώτερα όργανα του κινήματος, την ΚΕ του ΕΑΜ και την ΚΕ του ΚΚΕ15. Ο Δανιηλίδης μάλιστα σημειώνει πως μετέφερε στη σύσκεψη πρόταση του Σιάντου ο νέος στρατός να ονομαστεί ΕΛΣ (Ελληνικός Λαϊκός Στρατός), αλλά οι συμμετέχοντες σ’ αυτήν αποφάσισαν να προσθέσουν μεταξύ του Λ και του Σ το Α (απελευθερωτικός) κι έτσι προέκυψε το όνομα ΕΛΑΣ. «Την προσθήκη αυτή – γράφει – τη διεκδικεί ο τότε υπεύθυνος της Στρατιωτικής Οργάνωσης Αθήνας Σπύρος Κωτσάκης. Κανείς μας δε σκέφτηκε να του αμφισβητήσει την τιμή αυτή, εκτός από κείνους που θέλουν να πλαστογραφήσουν την ιστορία». Ο Κωτσάκης βεβαίως, στα γραπτά του, πιθανόν από σεμνότητα, δεν προβάλλει καμία διεκδίκηση.
Η ονομασία του ΕΛΑΣ συζητήθηκε στη σύσκεψη στους Αμπελόκηπους, στην ΚΕ του ΚΚΕ, στην ΚΕ του ΕΑΜ και, πολύ πιθανόν, και σε συναντήσεις ηγετικών προσωπικοτήτων της Εθνικής μας Αντίστασης. Ετσι, εκ των υστέρων, ο καθένας μεταφέρει τη συζήτηση στην οποία έλαβε μέρος, με αποτέλεσμα ο ερευνητής να δυσκολεύεται να προσδιορίσει πού, πότε κι από ποιον προτάθηκε η ονομασία ΕΛΑΣ για το νέο στρατό.
ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΚΚΕ
Μύθος 1ος :
Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν είχε σχέση με το ΚΚΕ. Ήταν ανεξάρτητο και δεν είχε πολιτικούς ή άλλου είδους σκοπούς παρά μόνο την απελευθέρωση της χώρας από τη «χιτλερική λαίλαπα».
Κατάρριψη :
Την εποχή εκείνη τόσο το ΕΑΜ όσο και ο ΕΛΑΣ απέβλεπε ακόμη σε οικονομικές και πολιτικές διεκδικήσεις και όχι σε ένοπλη αντιστασιακή δράση εναντίον των δυνάμεων κατοχής.
Ο Γιάννης Πετσόπουλος στη σελίδα 37 του βιβλίου του «Τα πραγματικά αίτια διαγραφής μου από το ΚΚΕ» σημειώνει :
«Η ηγεσία του ΚΚΕ όχι μονάχα στην αρχή κλωτσούσε, μα και κατάγγελνε το αντάρτικο για τυχοδιωκτισμό και τα σαμποτάζ για προβοκάτσια. «Με την κουμπούρα δεν τρώει ο λαός ψωμί», έλεγε στην εισήγησή του ο Γιώργος Σιάντος».
Η στάση αυτή προκύπτει και από την εισήγηση του γγ του ΚΚΕ Γιώργου Σιάντου, κατά τη διάρκεια της 8ης ολομέλειας της Κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ (πρώτο δεκαήμερο Ιανουαρίου 1942), αλλά και από την Παράγραφο 10 της απόφασης της νέας Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Σεπτέμβριος 1941 και προκήρυξη πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ της 19 Απριλίου 1942. Περισσότερα εις: «Το ΚΚΕ Επίσημα Κείμενα», τόμος πέμπτος, σελίδες 51 και 69-70).
Ο τότε γγ του ΚΚΕ Γιώργος Σιάντος. Πίστευε τότε ότι δεν έπρεπε να ξεκινήσει το ΚΚΕ ένοπλο αντάρτικο.
Ο Κρις Γουντχάουζ (δεύτερος αρχηγός των συμμαχικών δυνάμεων στα βουνά με τους αντάρτες) στο βιβλίο του «Το μήλο της έριδος» (1948) γράφει για τους σκοπούς του ΕΑΜ :
«Δια τους ηγέτας του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ η πάλη κατά των Γερμανών ήτο δευτερεύουσα μέριμνα, η οποία ανελαμβάνετο μόνον δια σκοπούς εξυπηρετούντας τον αρχικόν σκοπόν της κατακτήσεως της εξουσίας».
Ο Nicolas Hammond στο βιβλίο του “Περιπέτειες με τους Αντάρτες” σελ 210 γράφει:
“Η τακτική του ΕΛΑΣ ήταν να κρατάει αμυντική στάση και να οπισθοχωρεί μπροστά στις Γερμανικές επιδρομές”
Ο γενικός γραμματέας του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ Θανάσης Χατζής γράφει :
«Το ΚΚΕ ήταν η ψυχή του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ο εγκέφαλος και η ραχοκοκαλιά όλων των Ελλήνων.
Εγκύκλιος του ΚΚΕ το Δεκέμβριο του 1943 προς τα στελέχη του γράφει :
«Το απελευθερωτικό κίνημα είναι μορφή οξύτατου ταξικού αγώνα. Η λαϊκή δημοκρατία πρέπει να είναι η προβαθμίδα για την πραγματοποίηση της δικτατορίας του Προλεταριάτου στη χώρα μας» .
Ο Ε. Καλαμπαλίκης διοικητής της X Μεραρχίας του ΕΛΑΣ στο βιβλίο του «Η Εθνική Αντίσταση 1940-1944 ζητά δικαίωσιν» γράφει :
«Το ΚΚΕ ΔΕΝ τόλμησε να βάλει στην ονομασία του ΕΛΑΣ και τους ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΕΔΙΩΚΕ ΕΥΘΥΣ ΕΞ’ ΑΡΧΗΣ π.χ. «Κομμουνιστικός ή Σοσιαλιστικός Απελευθερωτικός Στρατός». Οι πολιτικοί σκοποί του ΕΑΜ κυκλοφόρησαν στους μη κομμουνιστές μετά το ’44. Δεν τόλμησαν να τους κυκλοφορήσουν κατά το διάστημα της κατοχής μεταξύ των Εθνικοφρόνων ΕΑΜιτών».
Ο Βουκμάνοβιτς Τέμπο, Γιουγκοσλάβος στρατηγός της αντίστασης στο βιβλίο του «Το ΚΚΕ στον αγώνα της Εθνικής Απελευθέρωσης» στη σελίδα 15 γράφει :
«Μοιραίο αποτέλεσμα της γραμμής αυτής ήταν η στρατιωτική αδράνεια των μονάδων του ΕΛΑΣ, εκτός αν πλήττονταν από τις εχθρικές δυνάμεις. Ορισμένες μάλιστα μονάδες του ΕΛΑΣ είχαν λάβει ρητή διαταγή να μην επιτίθενται κατά των αμυντικών θέσεων του εχθρού, για να μην προκαλούν την αντίδρασή του»
Ο Κώστας Καραγιώργης ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ του Ριζοσπάστη και αργότερα «ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ» του ΕΛΑΣ σε υπόμνημά του προς το ΚΚΕ αναφέρει :
«Κατά πρώτο λόγο η γενική τακτική είναι, να υποχωρούμε μπροστά στον προελαύνοντα εχθρό, μη λυπόμενοι το έδαφος, που χάνουμε. Να διατηρούμε τις δυνάμεις μας ακέραιες για τους μελλοντικούς σκοπούς μας. Αυτά μας διατύπωσε ο Σιάντος. Στην νοοτροπία ο ΕΛΑΣ πρέπει να κινείται πάνω στο παλιό καραβανάδικο πνεύμα (ο Κατσαβρός τα θυμάται), ραχάτι, καλοπέραση πολιτικολογία και πολεμικός συμβιβασμός στην ουσία με τον κατακτητή».
Ο Θεόδωρος Μακρίδης, στρατιωτικός εγκέφαλος του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ κατά την κατοχή, στο βιβλίο του «Ιστορία της Αντίστασης», τόμος Α’, σελ 410 γράφει :
«Εγώ αναφέρομαι στο γεγονός ότι οι ΕΛΑΣίτες εκεί στη Μακεδονία προτίμησαν να τρέξουν στη Θεσσαλονίκη, που μπορούσαν να την έχουν οποιαδήποτε στιγμή στα χέρια τους, αντί να εξοντώσουν τις Γερμανικές δυνάμεις στην περιοχή τους…»
ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Μας λένε ότι το «πατριωτικό ΕΑΜ» οργάνωσε κινητοποιήσεις για να μη σταλούν εργάτες στη Γερμανία! Επιπλέον δεν στάλθηκε στρατιωτική μονάδα στο πλευρό των Γερμανών μόνο από την Ελλάδα!
Είναι έτσι; Οι … ίδιοι «πατριώτες» κομμουνιστές με προκηρύξεις τον Σεπτέμβριο αλλά και στις 5 Οκτωβρίου 1942 καταγγέλλουν την ανατίναξη του κτηρίου στο οποίο στεγάζονταν η φιλογερμανική οργάνωση «Ε.Σ.Π.Ο» (Εθνική Σοσιαλιστική Πολιτική Οργάνωσις) από την οργάνωση ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ «Π.Ε.Α.Ν» (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζόμενων Νέων). Αναφέρονται τα εξής : «Η κομμουνιστική οργάνωσι Αθήνας δηλώνει και άλλη μια φορά πως οι κομμουνιστές καταγγέλλουν την ατομική τρομοκρατία…. Εμείς οι κομμουνιστές σε καμία περίπτωση δεν κάνουμε χρήσι του ατομικού σαμποτάζ, που ξεφεύγει από την οργανωμένη μορφή και καταντά όπλο στα χέρια του εχθρού…Η ανατίναξη της Ε.Σ.Π.Ο είναι προβοκάτσια (!), που είχε σαν συνέπεια άσκοπα θύματα!» Μάλιστα αποκαλούν την Π.Ε.Α.Ν «Αντεθνική συμμορία που τη καθοδηγούν πράκτορες του κατακτητή!»
Η Ε.Σ.Π.Ο είχε ως σκοπό εκμεταλλευόμενη την πείνα και τη δυστυχία του λαού, να σχηματίσει στρατιωτικό τμήμα που θα πολεμούσε στο πλευρό των Γερμανών στο Αν. Μέτωπο! ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Η ΕΛΛΑΔΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ!
Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του Λονδίνου και της Μόσχας μίλησαν με ενθουσιασμό για το εγχείρημα, χαρακτηρίζοντάς το ως το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ (ΑΤΟΜΙΚΟ κατά τους κομμουνιστές!) στην τότε κατεχόμενη Ευρώπη!
Αυτοί που συμμετείχαν ήταν :
–Αντώνης Μυτιληναίος–τεχνικός OTE
–Σπύρος Γαλάτης–φοιτητής Νομικής
–Νίκος Λάζαρης– φοιτητής Νομικής
–Νίκος Μούρτος–Τεχνικός
–Τάκης Μιχαηλίδης– φοιτητής Χημείας
–Σπύρος Στανωτάς– φοιτητής Ανωτάτης Εμπορικής
–Ιουλία Μπίμπα–Δασκάλα
–Αικατερίνη Μπέση–Οικιακά
Από προδοσία συνελήφθησαν πολλά στελέχη της Π.Ε.Α.Ν αλλά και ο αρχηγός και εκτελέστηκαν στην Καισαριανή άλλοι τον Ιανουάριο και άλλοι τον Φεβρουάριο του 1943.
Στα Δεκεμβριανά οι κομμουνιστές συνέλαβαν τον Νίκο Λάζαρη που δεν είχε συλληφθεί από τους Γερμανούς και κατετάγη αντάρτης του Ζέρβα και τον εκτέλεσαν ως ΠΡΟΔΟΤΗ! Ο νοών νοείτω!
@made by stone Επιχειρήματα έχεις; Ή μήπως νομίζεις πως όποιος δεν σας πάει είναι Χρυσαυγίτης; Δεν ψήφισα ποτέ Χ.Α και πιθανότατα δεν θα ψηφίσω ποτέ. Τι απο αυτά που έγραψα δεν ισχύει; Ο μόνος απο το ΚΚΕ που αναγκάστηκε να πει να αντισταθούμε ήταν ο στριμωγμένος στην ψειρού Ζαχαριάδης. Αλλά ανακάλεσε οτι έγραψε και μάλιστα 2 φορές. Ποιοι εβγαλαν απο τη φυλακή τους ΚΚΕδες; Απο την Ακροναυπλία ποιοι τους αποφυλάκισαν; Ποιοι ρουφιάνεψαν στην Κοκκινιά; Έκανε δήλωση μετανοίας ο Βελουχιώτης, ναι ή ου; Τον διέγραψε το ΚΚΕ; Τον αποκαλούσε μιζέρια; Πόσοι απο τους Γενικούς γραμματείς του ΚΚΕ δεν έχουν διαγραφεί; Και μην πιάσουμε και τα άλλα τα τωρινά όπως το ποιος έφαγε το Λαμπράκη (όπως μαρτύρησε ενώπιον κάμερας ο Τιγρης στα γεράματα) και ποιος πλήρωσε τα χρωστούμενα του ΚΚΕ στη Σοβιετική Ένωση όταν τα ζήτησε πίσω ο εισαγγελέας της Μόσχας.
ΑΛΛΟΙ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΔΙΔΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ..
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ!!!
makeleio.gr θα περάσεις κανένα σχολιό μου;;;
Όσον αφορά το Βελουχιώτη ήταν ένας ομοφυλόφιλος πλαστογράφος και μικροαπατεώνας που αργότερα έγινε δηλωσίας καταδικάζοντας τον κομμουνισμό και διαγράφτηκε ακόμα και απο το ΚΚΕ. Οι ίδιοι οι ΚΚΕέδες τον άφησαν στα χέρια του Βοιδονικόλα αποκαλώντας τον «ο μιζέριας» κλπ. Αλλά στο Βελουχιώτη θα κόλλαγαν; Εδώ όλοι οι αρχηγοί (γενικοί γραμματείς) του ΚΚΕ διαγράφτηκαν και στολίστηκαν με επίθετα όπως βρωμόνερο, σκουλίκι, χαφιές, ύποπτος, οππορτουνιστής, πράκτορας, στρατιωτικά τενεκές κλπ. Στα τέσσερα επέστραψαν απο το «Σοβιετικό παράδεισο» μόλις τους δόθηκε αμνηστία. Όσοι δεν εκτελέστηκαν απο το Στάλιν φυσικά.
Καλά απο το 1940 μέχρι το 1942 τι έκαναν; Α, ξέχασα. Δεν είχε επιτεθεί ο Χίτλερ στο Στάλιν… Μέχρι τότε παρουσίαζαν την αμυντική προσπάθεια του Μεταξά ως ιμπεριαλιστική και μας καλούσαν να κατεβάσουμε τα εσώρουχα μας όπως η Βουλγαρία και οι Τουρκία. Δεν είναι τυχαίο που οι Γερμανοί απελευθέρωσαν τους ΚΚΕδες απο τις φυλακές. Οι Γερμανοί που χτυπήθηκαν απο τον ΕΛΑΣ ήταν απειροελάχιστοι και με μοναδικό σκοπό να γίνουν αντίποινα σε Έλληνες. Οι Ελασίτες πάντα έφευγαν στα βουνά… Φυσικά σκότωναν κυρίως Έλληνες και όχι Γερμανούς.Και όταν βγήκαν οι κουκούλες απο το λαό αποκαλύφθηκαν οι κουκουλοφόροι χαφιέδες του μπλόκου της Κοκκινιάς .Ήταν και οι 2 μέλη του ΚΚΕ. Ακόμα και οι γερμανοτσολιάδες στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν Σλάβοι και Τσάμηδες πρώην μέλη του ΚΚΕ που πήγαν με τους Γερμανούς και μετά και πάλι με το ΚΚΕ, μέχρι που διώχθηκαν στο παραπέτασμα. Καθόλου τυχαίο που όλοι οι διαπλεκόμενοι εκδότες και δημοσιογράφοι και τα μπουμπούκια της γενιάς του Πολυτεχνείου ήταν Κομμουνιστές.
ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ..