«Στέφανε, σου στέλνω εικόνες και βίντεο από την υποδοχή της εικόνας της Παναγίας Σουμελάς, στο χωριό μου, το Μεσιανό Πέλλας. Μόλις 300 κατοίκων. Κατ ‘εξοχήν ποντιακό χωριό από διάφορες περιοχές του Πόντου. Ο λόγος που σου το στέλνω είναι γιατί θυμίζει παράδοση και τίποτα παραπάνω.
Εγώ μένω σε πόλη και το χάσμα γενεών είναι πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με το χωριό, με τους χωριάτες που θα έλεγε κάποιος ειρωνικά. Βλέπουμε στο βίντεο ότι σχεδόν όλοι οι κάτοικοι, νέοι και ηλικιωμένοι «ξεσηκώθηκαν» αντί να κάτσουν στο σπίτι στην τηλεόραση αγκαλιά με ένα φραπέ. Παραμένουν πιστοί στα ήθη και τα έθιμα και προσπαθούν να τα περάσουν στις νεότερες γενιές όπως τα έμαθαν και αυτοί. Ώστε να μην γίνουν νεοέλληνες ραγιάδες υπόδουλοι ξενόφερτων τάσεων (πάρτι, καφέδες, κόκα, μπάφους, παντόφλα χα χα χα, beach μπαρ, καλοπέραση, αεργία, gay pride κτλ κτλ)…
Πρώτα και καλύτερα τα παιδιά του χωριού μπροστά με τα λάβαρα και την σημαία, μετά ο στρατός όπως πρέπει για να τιμήσει την Εικόνα, ο ποντιακός σύλλογος να συνοδεύει και γενικά οι άνθρωποι του μεροκάματου κατ εξοχήν αγρότες μαζί με τις οικογένειες τους. Όμορφα και απλά πράγματα, αυτή είναι η Ελλάδα, όχι τα σημερινά καρναβάλια που έχουν εξαφανίσει ότι την θυμίζει.
Μέτα την υποδοχή της εικόνας στην εκκλησιά, ακολούθησε πολιτισμική εκδήλωση στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας (με ποντιακούς συλλόγους ως επί το πλείστον αλλά και άλλους).
Υπάρχει ακόμα Ελλάδα… Δεν χάθηκε… Σπίθες από κει και από εδώ, αλλά υπάρχει ακόμα… Μόνο και μόνο για να δούμε κάτι όμορφο…
Πατρίδα-παράδοση-θρησκεία-οικογένεια
Το βίντεο αυτό στο στέλνω καθαρά για να το δείτε και όχι για διαφήμιση η τίποτα τέτοιο. Δεν έχουμε ανάγκη από αναγνώριση εμείς, δεν είμαστε τέτοιοι άνθρωποι.
Παναγιώτης Παπαδόπουλος ονομάζομαι. Ευχαριστώ για το χρόνο σου.»
