ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΩΡΩΝ TOYΣ

Παρά  την  έντονη  φημολογία  για  τη  δολοφονία  τους  τα  οστά  των  επισκόπων  δεν  βρέθηκαν επισημαίνει η huffingtonpost στο άρθρο της αφιέρωμα στην απαγωγή.

Συμπληρώθηκε  ένας  χρόνος  από  την  απαγωγή  των  δύο  επισκόπων  Χαλεπίου  που πραγματοποιήθηκε  καθ΄οδόν  προς Χαλέπι  κοντά στα συριοτουρκικά σύνορα. Ήταν  22 Απριλίου 2013.

Οι απαγωγείς δολοφόνησαν τον οδηγό του αυτοκινήτου τους έναν διάκο ενώ ο Fouad Elias ο προτεστάντης  σύνδεσμός  τους  με  τους  απαγωγείς  και  εξάδερφος  του  Georges  Sabra  του  τότε επικεφαλή  του  πολιτικού  σκέλους  της  συριακής  αντιπολίτευσης  είναι  ο  μόνος  διασωθείς. Η huffingtonpost  συμπεραίνει  ότι ως  και  σήμερα  δεν  υπάρχουν  απτές  αποδείξεις  ότι  οι επίσκοποι  βρίσκονται εν ζωή ή ότι θανατώθηκαν.Αναφέρει ότι πολλά μέσα   φέρουν την   Abu al Banat μια οργάνωση Τσετσένων τζιχαντιστών ως υπεύθυνη για την απαγωγή.Ενώ ως κίνητρο της απαγωγής πιθανολογεί  τόσο  τη  ληστεία  αφού  οι  επίσκοποι  επιχειρούσαν  ανθρωπιστική  αποστολή απελευθέρωσης  ομήρων  και  προφανώς  μετέφεραν  λύτρα  στο  σημείο  παράδοσης  ή  και  τα αντίποινα κατά στόχων ρωσικών συμφερόντων αφού η Ρωσία υποστηρίζει την κυβέρνηση Άσσαντ και οι ορθόδοξοι τάσσονται υπέρ αυτών.

To  Ευρωπαϊκό  Κοινοβούλιο  με  το  ψήφισμα  απόφαση  (2014/2695(RSP))  καταδικάζει  τις βιαιοπραγίες κατά μειονοτικών κοινοτήτων στη Συρία.Στην παράγραφο G. κάνει ειδική αναφορά στους  επισκόπους:  “  ο  επίσκοπος    Boulos  Yazigi  της  ελληνορθόδοξης  Εκκλησίας  και  ο επίσκοπος   John Ibrahim της συρορθόδοξης Εκκλησίας απήχθησαν από το αυτοκίνητό τους από ενόπλους  στην  περιφέρεια  του  Χαλεπίου  στον  Βορρά  της  χώρας.

Η  τύχη  τους  αγνοείται ολοσχερώς.” (armenews.com). Το  aleteia σε άρθρο που  τιτλοφορείται  “ένας  χρόνος  χωρίς κανένα νέο από τους απαχθέντες επισκόπους” αναφέρεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει το παραμικρό νέο γι αυτούς.

Το al monitor  καταλήγει ότι δύο είναι τα σενάρια που δικαιολογούν την σιωπή και την έλλειψη ιχνών  ζωής  των  επισκόπων:  “είτε  η  υπόθεση  πήρε  τραγική  τροπή  και  είναι  νεκροί  είτε  οι απαγωγείς τους έχουν διαφορετική επιχειρησιακή και ιδεολογική  ταυτότητα, άλλη εθνικότητα και άλλους σκοπούς από αυτούς εκείνων που απήγαγαν και απελευθέρωσαν ομήρους σε παρεμφερείς υποθέσεις.

Το  σενάριο  της  δολοφονίας  έχει  ακουστεί  πολύ  και  υποστηρίζεται  από  3  επιχειρήματα  :  οι επίσκοποι δολοφονήθηκαν όχι πολύ αργότερα από την απαγωγή τους.Ο ένας απ΄ αυτούς έπασχε ούτως  ή  άλλως  από    σοβαρή  ασθένεια. Οι  απαγωγείς  τους  είναι  σκληροί  εξτρεμιστές  που  δεν δέχονται την ύπαρξη άλλων θρησκευτικών ομάδων και δεν διστάζουν να σκοτώσουν μέλη της.”

Τέλος  ο Πατριάρχης Αντιοχείας σε  δελτίο  τύπου  κατηγόρησε  την  διεθνή  κοινότητα  για  την ένοχη σιωπή της σχετικά με την τύχη των επισκόπων. (elnashra)

Το  βίντεο  αποκεφαλισμού  επισκόπου, η  είδηση  που  αναδημοσίευσαν  γερμανικά  και  τουρκικά φύλλα  ότι  οι  τουρκικές  αρχές  συνέλαβαν  τον  Τσετσένο  δολοφόνο  του  βίντεο, η  παραδοχή ομολογία τσεσενικού φιλοτρομοκρατικού site ότι οι επίσκοποι δολοφονήθηκαν και σωρεία άλλων στοιχείων  και  μαρτυριών  που  είδαν  το  φως  της  δημοσιότητας  σε  λιβανέζικα  κυρίως  μέσα  και αλλού  καταδεικνύουν  την  δημόσια  εκτέλεση  ενός  τουλάχιστον  επισκόπου. Ωστόσο  η  εξαφάνιση των πτωμάτων για την μη ταυτοποίηση των δραστών αλλά και του θύματος είναι μια διαδεδομένη πρακτική.

Ο επίσκοπος Gregorios Yohanna Ibrahim δήλωσε λίγο πριν την απαγωγή του: «Θα παραμείνω εδώ, δεν μπορώ να εγκαταλείψω το Χαλέπι οφείλω να είμαι με το λαό μου». Αυτή η εμμονή τους να συνταυτιστούν με την τύχη του έθνους ­ κράτους τους και του λαού τους ίσως να αποτέλεσε το ισχυρότερο κίνητρο για τους απαγωγείς εκτελεστές.

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π