Οι δύο ανίκανοι αξιωματικοί της Κρατικής Ασφάλειας και οι ασύλληπτοι ένοχοι της Μαρφίν που έκαψαν 4 αθώους Έλληνες

8 χρόνια από την δολοφονία 4 αθώων ανθρώπων, στην τράπεζα της Μαρφίν κι ούτε ένας ένοχος-εγκληματίας-κατσαπλιάς να οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη και να δικαστεί για το φριχτό ανοσιούργημα, φονικό εκ προμελέτης.

Και γι αυτό υπάρχουν ΕΝΟΧΟΙ. Οι φυσικοί αυτουργοί και οι ανίκανοι επικεφαλής της Κρατικής Ασφάλειας, με τις μούφες δικογραφίες που αποδεικνύουν ότι το Κράτος θρέφει αργόμισθους και τεμπέληδες αξιωματικούς που πρέπει-εαν υπήρχε αξιοκρατία- να έχουν οδηγηθεί στην αποστρατεία.

Την 5/5/2010 μια ογκώδης αλλά ειρηνική διαδήλωση, κατά των οικονομικών μέτρων που εξήγγειλε η κυβέρνηση του Γ.Παπανδρέου για την δανειακή σύμβαση. Εκτιμάται πως πάνω από 100.000 άτομα έδωσαν το «παρών». Η πορεία, βέβαια, στιγματίστηκε από την επίθεση με μολότοφ στην τράπεζα Marfin από 25μελη ομάδα κουκουλοφόρων, στο βιβλιοπωλείο του Ιανού και στο κατάστημα της Marfin, κοντά στην πλατεία Κλαυθμώνος. Η τραγική συνέχεια είναι γνωστή: Η πόρτα του κτιρίου ήταν κλειδωμένη με αποτέλεσμα των εγκλωβισμό των υπαλλήλων που δεν μπόρεσαν να βρουν διαφυγή ούτε στην ταράτσα.

Η σύγχυση και ο όγκος της διαδήλωσης δυσκόλεψε αφόρητα την προσέγγιση των οχημάτων της Πυροσβεστικής αφού υπήρξαν αναρχοκομμουνσιτές που εμπόδιζαν τα οχήματα να προσεγγίσουν στο σημείο. Για τέτοια καθίκια μιλάμε.

Από τις αναθυμιάσεις και τα εγκαύματα, βρήκαν το θάνατο 3 άνθρωποι:  Επαμεινώνδας Τσάκαλης (36 ετών), Παρασκευή Ζούλια (35 ετών), Αγγελική Παπαθανασοπούλου (ετών 32).

Τραγικότερη μορφή (αν και δεν υφίσταται μέτρο σύγκρισης στην ανθρώπινη απώλεια) ήταν η Α.Παπαθανασοπούλου, έγκυος στον 4ο μήνα. Δυστυχώς οι ευθύνες δεν έχουν αποδοθεί σε αυτούς που έκαψαν τους αθώους ανθρώπους, καθώς οι φυσικοί αυτουργοί παραμένουν ατιμώρητοι.

Αυτή τη στιγμή η Κρατική Ασφάλεια, διοικείται από δύο αργόμισθα “τσιράκια” της κομμουνιστικής εξουσίας: Κάποιον απίθανο τύπο, ονόματι Αθανάσιο Πράππα( εκείνον που έχει δώσει εντολή πάνω από 3 φορές για τη σύλληψή μας, στο πλαίσιο των επικύψεων προς το Μαξίμου, τον άνθρωπο που έχουμε βάσιμα και μηνύσιμα στοιχεία ότι είχε άρει το τηλεφωνικό απόρρητο και παρακολουθούσε τα τηλέφωνα μας, ΧΩΡΙΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ, για μια απλή συκοφαντική δυσφήμηση) και κάποιον καράβλαχο, γλείφτη του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, ονόματι Αλέξανδρο Σταματίου, γνωστό πρασινοφουρό, που υπηρετούσε με βύσμα στον “οίκο ανοχής” της παρακρατικής και αμαρτωλής ΕΥΠ, δίπλα σε τσατσόνια και ρουφιάνους του παρακρατικού συστήματος.  Και οι δύο, δεν ασχολούνται καθόλου πια με τον ανοιχτό ακόμα φάκελο της Μαρφίν, για τον οποίο οι προκάτοχοί τους, τα έκαναν κυριολεκτικά σκατά αφού έστειλαν αθώους στο ακροατήριο, οι οποίοι αθωώθηκαν και ρεζιλεύτηκε το κύρος της ΕΛΑΣ. 

Σαφώς βέβαια ευθύνες έχει ο επί πολλά χρόνια ένοικος της ΓΑΔΑ, στρατηγός Παπαζαφείρης, διοικητής ασφαλείας που επί των ημερών του, καμία πρόοδος δεν υπάρχει στις έρευνες, πιθανότατα για στενοκομματικούς και πολιτικούς λόγους. Κρίμα και ντροπή.

Οι ποινές για τη Μαρφίν

Ένοχοι κρίθηκαν μόνον οι: Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος (διευθύνων σύμβουλος Marfin) Εμμανουήλ Βελονάκης (υπεύθυνος ασφαλείας κτιρίου), Άννα Βακαλοπούλου (υπεύθυνη καταστήματος).

Οι πρώτοι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 22 ετών και η διευθύντρια του καταστήματος σε 5 έτη και ένα μήνα, για τις ανθρωποκτονίες από αμέλεια τριών υπαλλήλων και τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων. Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους τρεις καταδικασθέντες, ενώ έδωσε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση, θέτοντας όμως όρο για τους δύο πρώτους κατηγορούμενους την καταβολή, εντός 40 ημερών, χρηματικής εγγύησης 30.000 ευρώ. Έτσι όταν τελείωσε η διαδικασία, οι καταδικασθέντες αποχώρησαν για τα σπίτια τους μιας και η ποινή είχε ανασταλτικό αποτέλεσμα.

Τα τεράστια κενά στα μέτρα ασφαλείας καθιστούσαν το κτίριο μια ζωντανή παγίδα θανάτου:  Υπήρχε μόνο μία έξοδος κινδύνου που βρισκόταν στο ισόγειο του κτιρίου και δίπλα από την κύρια είσοδο της τράπεζας, η οποία ήταν κλειδωμένη και με ιδιαίτερα σύνθετο τρόπο για να ανοίξει. Επιπλέον, ήταν κλειδωμένες δύο άλλες έξοδοι διαφυγής, ενώ μία άλλη οδηγούσε σε ένα «κλουβί» (χώρο με σιδερένια κιγκλιδώματα). Η σωτηρία 14 υπαλλήλων της τράπεζας ήταν μέσω μιας τουαλέτας που είχε μείνει συμπτωματικά ανοικτή λόγω προβλήματος στην αποχέτευση. Η τράπεζα δεν είχε το απαιτούμενο πιστοποιητικό πυρασφάλειας που εκδίδεται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία αφού δεν υπήρχε μελέτη του χώρου, στην οποία θα αναφέρονται τα συγκεκριμένα μέτρα πυρόσβεσης που προβλέπονται από τη νομοθεσία. Επιπλέον, δεν είχε γίνει καμιά εκπαίδευση – ενημέρωση – επιμόρφωση και ούτε είχε ποτέ πραγματοποιηθεί κάποιου είδους άσκηση εκκένωσης του κτιρίου.

Στον τύπο αλλά και στην δίκη αναφέρθηκε η επιμονή των υπευθύνων για την λειτουργία του καταστήματος την ημέρα της απεργίας, παρά τις υποδείξεις περί του αντιθέτου και την συνεχή επίκληση του κινδύνου που μπορεί να προκύψει, ενώ καταγγέλλεται ότι χρησιμοποιήθηκε και ο φόβος της απόλυσης.

Οι συγγενείς των θυμάτων κινήθηκαν νομικά κατά της τράπεζας και πέτυχαν αποζημιώσεις ύψους 1,1 εκατ. ευρώ στους συγγενείς του ενός θύματος και  και 720.000 ευρώ στους υπαλλήλους που εγκλωβίστηκαν στο κτίριο.

Για την φυσική αυτουργία, κατηγορήθηκαν αρχικά και αθωώθηκαν τον Οκτώβριου του 2016 οι Θοδωρής Σίψας, Παύλος Αντρέεβ.

Ο πρώτος ανέφερε ότι δεν είχε καμία εμπλοκή με την επίθεση και ότι βρέθηκε στο σημείο για να υποδείξει στην πυροσβεστική το σημείο του εγκλωβισμού, ενώ σε μια στιγμή έντασης κατά την απολογία του ανέφερε:

“Δηλώνω αθώος. Έχω καταδικάσει την επίθεση στην τράπεζα Marfin από το 2011. Ως άνθρωπος που αγωνίζεται για τη αντιεξουσια και την ελευθερία δε θα μου επέτρεπα να κάνω αυτό για αυτό που κατηγορούμαι”.

O δε Αντέεβ, αντέτεινε πως δεν βρέθηκε καν στην πορεία, καθώς δούλευε.

Οι κατηγορούμενοι κατονομάστηκαν από ανώνυμη επιστολή, όμως δεν αναγνωρίστηκαν από κανέναν μάρτυρα και το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο προέκρινε την απαλλαγή τους.

Το μεγάλο (και ουσιαστικό) ζήτημα της ηθικής αποκατάστασης των θυμάτων και των οικογενειών τους παραμένει η τιμωρία των πραγματικών ενόχων, εκείνων που στο όνομα ενός φανταστικού «πολέμου» αποφάσισαν να βάλουν φωτιά στο κτίριο των «εχθρών».  Ο σεβασμός στην ανθρώπινη απώλεια επιβάλει την αναζήτηση της αλήθειας. Όχι άλλες δηλώσεις, τοποθετήσεις, ερμηνείες στην υπηρεσία σκοπιμοτήτων.

Με πληροφορίες από το www.alfavita.gr