Βγάλτε την προτομή του Ιπποκράτη από το γραφείο σας. Αντ’ αυτού τοποθετήστε την εικόνα του Γιόζεφ Μένγκελε

Κοινοποίηση:
ippokratis

Λοιπόν, ας επαναλάβουμε (για τρισχιλιοστή φορά) κάποια αξιώματα στο χώρο της επιστήμης. Καταρχάς η ίδια η λέξη στα ελληνικά προκύπτει από το αρχαιοελληνικό ρήμα ἐπίσταμαι που σημαίνει “γνωρίζω καλά”. Επιστήμονας λοιπόν καλείται κάποιος ο οποίος γνωρίζει καλά ένα θέμα ή ένα γνωσιακό τομέα ο οποίος δε σχετίζεται απαραίτητα με τον φυσικό κόσμο. Οι κοινωνιολόγοι π.χ. θεωρούνται επιστήμονες, παρόλο που ο κλάδος τους ανήκει στις λεγόμενες “soft sciences” διότι οι θεωρίες τους δεν μπορούν να λάβουν καθολική μορφή και να επιβεβαιωθούν πειραματικά, σε αντίθεση με τις “hard sciences” (φυσική, χημεία κλπ.). Το απιονισμένο νερό βράζει πάντα στους 100 βαθμούς Κελσίου (σε πίεση μιας ατμόσφαιρας), ενώ αντίθετα δεν αντιδρούν όλες οι κοινωνίες με τον ίδιο τρόπο σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα.
Συνεπώς, καθήκον του επιστήμονα είναι να «γνωρίζει καλά» το αντικείμενο του και να μην προτείνει κάτι για το οποίο υπάρχουν αμφιβολίες, ειδικά όταν παίζονται ανθρώπινες ζωές. Αλλιώς, δεν είναι επιστήμονας, αλλά….. μπακάλης.

Ελπίζω να μην κούρασε αυτή η εισαγωγή αλλά είναι απαραίτητη για την κατανόηση της συνέχειας του κειμένου. Ας πάμε λοιπόν στο θέμα τώρα. Έχουμε έναν νέο κορονοϊό, ο οποίος έχει εξαιρετικά μεγάλη μεταδοτικότητα, αλλά μικρή θνησιμότητα.

Το μόνο σοβαρό πρόβλημα που μπορεί να προκαλέσει είναι “εμπλοκή” των νοσοκομειακών μονάδων που δε θα μπορούν να διαχειριστούν τον όγκο των ασθενών. Οπότε επιβάλλεται κάποιος περιορισμός μετακινήσεων και μέριμνα για τις ευπαθείς ομάδες που θα είναι οι πρώτοι πεσόντες. Μέχρι εδώ όλα καλά. Προσδεθείτε, διότι από εδώ και πέρα η λογική τελειώνει κι αρχίζει η παράνοια.

Τι γίνεται λοιπόν; Επιβάλλεται ένας ιδιότυπος στρατιωτικός νόμος από τους ανεύθυνους ανθρώπους που διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας. Για μήνες έχουμε διαρκείς παλινωδίες του στυλ: να μην έρθουν τουρίστες-να έρθουν τουρίστες, μάσκες σε κλειστούς χώρους-μάσκες παντού, όχι συγκεντρώσεις-ας γίνουν οργανωμένες συγκεντρώσεις (ΚΚΕ) κλπ.

Συγχρόνως κι ενώ η ιατρική έρευνα εξετάζει πιθανές λύσεις για το πρόβλημα, η επιστήμη εργαλειοποιείται στα χέρια των προαναφερθέντων ανθρωπάριων. Συγκροτείται μια επιτροπή “ειδικών” η οποία υποτίθεται προτείνει τα μέτρα που θα επιβληθούν με βάση τα επιστημονικά δεδομένα. Σύντομα όμως μαθεύεται ότι αυτή η επιτροπή επηρεάζεται στην κρίση της με κυβερνητικές παρεμβάσεις ( https://www.sofokleousin.gr… ). Παράλληλα, στο πεδίο της ενημέρωσης η κυβερνητική προπαγάνδα οργιάζει. Τρεις-τέσσερις επιστήμονες που συναινούν με το κυβερνητικό αφήγημα επιστρατεύονται μαζί με στρατιές αγορασμένων (με 11 εκατομμύρια) δημοσιογράφων και αρχινούν πόλεμο μέχρις εσχάτων εναντίων της λογικής, της δημοκρατίας, καθώς και κάθε αντίθετης άποψης (τεκμηριωμένης ή μη). Η τρομοκρατία και η κολακεία στους άρχοντες καταρρίπτουν κάθε ρεκόρ κι η χώρα βυθίζεται στο φόβο, την απελπισία και τη ρουφιανιά των “αντιδραστικών” στις αρχές…

Εν τω μεταξύ, η έρευνα για την δημιουργία φαρμάκου ή εμβολίου συνεχίζεται. Στο χώρο των εμβολίων μια εταιρεία ονόματι Pfizer παίρνει τα ηνία, δημιουργώντας ένα πειραματικό εμβόλιο που χρησιμοποιεί τη μέθοδο mRNA. Η μέθοδος αυτή εισάγει ένα συνθετικό μόριο mRNA του ιού, το οποίο απορροφάται από τα ανθρώπινα κύτταρα. Τα τελευταία αναγκάζονται να παράγουν αντίγραφα της πρωτεΐνης-ακίδας του ιού. Κατόπιν, το ανοσοποιητικό σύστημα αναλαμβάνει τότε δράση όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε άλλο εμβόλιο, εξουδετερώνοντας τις ξένες πρωτεΐνες και παράγουν αντισώματα που αντιμετωπίζουν και τον ίδιο τον ιό. Αυτή η μέθοδος ήταν γνωστή από το 1990, αλλά μόνο σε θεωρητικό επίπεδο. Τα πρώτα πειράματα δε, απέτυχαν οικτρά. Όλα αυτά μέχρι το 2005 περίπου όπου αλλάζοντας μεθοδολογίες, υπήρξε πρόοδος στον τομέα αυτό. Και πάλι εντούτοις, μολονότι υπήρξε βελτίωση, δεν ήταν η αναμενόμενη με αποτέλεσμα καμία κλινική έρευνα να μην προχωρήσει πέρα από τη φάση 2. Όλα αυτά μέχρι την έλευση της Pfizer στο προσκήνιο όπου κατασκεύασε σε λίγους μήνες εμβόλιο με αυτή τη μέθοδο, πέρασε τη φάση 3 και ζήτησε άδεια για γενική χρήση. Η πίεση τόσο από την εταιρεία όσο και από μερίδα κόσμου ήταν σημαντική, αλλά η τεχνολογία αδοκίμαστη. Συνεπώς πολλές κυβερνήσεις, αποφάσισαν να δώσουν προσωρινή ή υπό αίρεση άδεια (on condition approval) με τη λογική βλέποντας και κάνοντας. Το πρόβλημα είναι ότι στις κλινικές δοκιμές της Pfizer (φάση 3) οι εθελοντές ήταν “προσεκτικά διαλεγμένοι”. Δεν υπήρχαν ομάδες, όπως οι έγκυοι και ασθενείς με χρόνια προβλήματα που είναι επιρρεπείς σε παρενέργειες. Οπότε όλα καλά, το εμβόλιο είναι ασφαλές.

Η προχειρότητα με την οποία η εταιρεία πραγματοποίησε την ανάπτυξη του εμβολίου φαίνεται και από το γεγονός ότι δε γνωρίζουν αν ο εμβολιασμένος θα συνεχίζει να είναι φορέας του ιού (σύμφωνα με δήλωση των ιδίων). Διότι τα κλασσικά εμβόλια έχουν δύο στόχους: πρώτον να μην νοσείς (κρούσμα) και δεύτερον να μην μεταδίδεις τη νόσο (φορέας). Επιπλέον, από το Νοέμβριο είχαν εγκριθεί δύο φαρμακευτικές αγωγές από τον FDA* για την θεραπεία των νοσούντων που το εμβόλιο τους είναι άχρηστο, αλλά αγνοήθηκαν παντελώς από τους κυβερνώντες και τους “ειδικούς” τους.

Πλησιάζοντας προς το σήμερα, τι έγινε όταν ανακοινώθηκε ότι η κυβέρνηση παρήγγειλε εμβόλια; Τελείωσε μήπως το προηγούμενο καθεστώς τρόμου και καταπίεσης; Φυσικά και ΟΧΙ. Τουναντίον εντάθηκε περισσότερο με απειλές και εκβιασμούς, όπως ότι θα σας κλείνουμε ραντεβού χωρίς την άδειά σας, ότι όσοι εκφράζουν αμφιβολίες είναι ψεκασμένοι και εν δυνάμει τρομοκράτες, ότι όλοι οι γιατροί λένε ότι είναι ασφαλές, άρα οι αντιρρησίες είναι τρελοί και πως όσοι δεν επιθυμούν να εμβολιαστούν θα περάσουν από 40 κύματα. Πλέον όμως και το τελευταίο φύλλο συκής κιτρινίζει και πέφτει (χειμώνας γαρ), αποκαλύπτοντας τη γύμνια του κυβερνητικού αφηγήματος. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες και μάλιστα από φιλοκυβερνητικά μέσα ο μέσος όρος των προθύμων προς εμβολιασμό γιατρών κινείται πανελλαδικά κοντά στο 50%, ενώ των νοσηλευτών κοντά στο 40%. Εν προκειμένω, στη Λάρισα οι πρόθυμοι κινούνται στο 22%, στη Θεσσαλονίκη στο σύνολο του προσωπικού των Κέντρων Υγείας το ποσοστό όσων δήλωσαν θετικά στο να κάνουν το εμβόλιο αγγίζει το 53% και στα Νοσοκομεία φθάνει το 52%, ενώ στην Αθήνα το ιατρικό προσωπικό στις μεγαλύτερες Μονάδες Υγείας κινείται στο 50% ενώ στους νοσηλευτές το ποσοστό αγγίζει το 46%. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το νοσοκομείο Γεώργιος Γεννηματάς (νοσοκομείο υποδοχής κρουσμάτων COVID), όπου περίπου το 25% του συνολικού προσωπικού ότι θέλει να εμβολιαστεί. Δηλαδή από τους συνολικά 3.000 εργαζόμενους όλων των κατηγοριών και ειδικοτήτων (γιατροί, νοσηλευτές, βοηθητικό προσωπικό, διοικητικό κ.λπ) μόνο οι 750 δήλωσαν θετικά στην καταγραφή. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η ιατρική κοινότητα είναι διχασμένη όσον αφορά το θέμα της εφαρμογής πειραματικών εμβολίων στο γενικό πληθυσμό. Και ποια ήταν η απάντηση της κυβέρνησης και των στρατευμένων ειδικών της; ΘΑ ΣΑΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ!! Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Φαρμακολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Αχιλλέας Γραβάνης, στον ΣΚΑΪ, τάχθηκε υπέρ του υποχρεωτικού εμβολιασμού των υγειονομικών: «Προτείνουμε στην κυβέρνηση να σκεφτεί, εφόσον προκύψουν προβλήματα, τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των υγειονομικών και ιδιαίτερα αυτών της πρώτης γραμμής. Και υπάρχει το νομικό καθεστώς. Ο νόμος 1682/2020 δίνει τη δυνατότητα στην πολιτεία για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας να επιβάλει εργαστηριακές και κλινικές εξετάσεις, αλλά και εμβολιασμό. Αν εμείς γίνουμε πηγή διάδοσης της νόσου, αυτοαναιρούμαστε. Αν το ιατρικό Σώμα δεν αποδεχθεί αυτή την αλήθεια, θα πρέπει η πολιτεία να παρέμβει». Πλέον το ζήτημα ξεφεύγει από τα επιστημονικά πλαίσια και καθίσταται ένα καθαρά πολιτικό θέμα.  

Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν να γίνει πειραματόζωο! Όσους για τους «σοφολογιότατους επιστήμονες» που εισηγούνται τέτοιες πρακτικές, μόλις παραβιάσατε τον Όρκο του Ιπποκράτη και απαρνηθήκατε την τέχνη σας, συνεπώς τα πτυχία σας είναι κενά και άκυρα:

«Διαιτήμασί τε χρήσομαι ἐπ’ ὠφελείῃ καμνόντων κατὰ δύναμιν καὶ κρίσιν ἐμὴν, ἐπὶ δηλήσει δὲ καὶ ἀδικίῃ εἴρξειν. Οὐ δώσω δὲ οὐδὲ φάρμακον οὐδενὶ αἰτηθεὶς θανάσιμον, οὐδὲ ὑφηγήσομαι ξυμβουλίην τοιήνδε.»
(Μετάφραση: Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη.)

Βγάλτε λοιπόν την εικόνα/προτομή του Ιπποκράτη από το γραφείο σας. Αντ’ αυτού τοποθετήστε την εικόνα του Γιόζεφ Μένγκελε. Φορέστε και το περιβραχιόνιο με το σήμα της Pfizer στο αριστερό σας μπράτσο και ξεκινάτε να δένετε κόσμο σε καρέκλες και να τους εμβολιάζετε με το ζόρι. Άξιοι!!

Άρθρο του Δημήτρη Παπαρηγόπουλου από το disqus

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ:

2 Σχόλια

Comments are closed.