Αρκετές είναι οι υποθέσεις δολοφονικών ενεργειών σε βάρος παιδιών που συνοδεύονται αρκετές φορές με αυτοκτονία του δράστη γονιού και με κίνητρο την εκδίκηση του ενός για τον άλλο γονέα. Νομικοί, ψυχολόγοι και εγκληματολόγοι καταθέτουν την άποψή τους στο OPEN για το φαινόμενο που προβληματίζει, με αφορμή την υπόθεση στο Χαλάνδρι που σόκαρε το πανελλήνιο.
Στο ρεπορτάζ του Δημήτρη Φρέσκου στο OPEN TV καταγράφονται ιστορίες που σόκαραν το πανελλήνιο με γονείς που έφτασαν στο σημείο να σκοτώσουν τα παιδιά τους για να εκδικηθούν.
Ξημερώματα Δευτέρας, 18 Δεκεμβρίου 2017:Ο χρόνος σταματά στους Αγίους Αναργύρους. Ένας 46χρονος εν ενεργεία αστυφύλακας παίρνει το υπηρεσιακό του όπλο και σκορπά τον θάνατο στο ίδιο του το σπίτι. Σκοτώνει τη γυναίκα του, την πεθερά του και την τρίχρονη κόρη του. Αυτοκτονεί, μάλιστα, δίπλα στο παιδί του.
21 Απριλίου 2018 στη Νέα Σμύρνη: Ένα βρέφος εντοπίζεται νεκρό σε ακάλυπτο πολυκατοικίας στη Νέα Σμύρνη. Οι αστυνομικοί που ερευνούν την υπόθεση, φτάνουν στη μητέρα του άτυχου βρέφους. Μια 22χρονη άγαμη φοιτήτρια, που πέταξε το μωρό της από τον δεύτερο όροφο πολυκατοικίας.
19 Μαρτίου 2019: Σοκ στον Νέο Κόσμο. Μια 42χρονη γυναίκα πετά από το μπαλκόνι του πέμπτου ορόφου το 4,5 ετών κοριτσάκι της και στη συνέχεια βουτά στο κενό. Η γυναίκα φαίνεται να αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα.
Πότε, όμως, μιλάμε για παιδοκτονία; Σύμφωνα με τους εγκληματολόγους, ο Ποινικός Κώδικας ορίζει ως παιδοκτονία μόνο το έγκλημα κατά βρέφους που τελεί η μητέρα με, μάλιστα, ευνοϊκή μεταχείριση από το νόμο. «Οι δολοφονίες των παιδιών από τους πατεράδες τους δεν είναι παιδοκτονίες. Παιδοκτονίες διαπράττουν μόνον οι μανάδες», αναφέρει στο OPEN TV ο Θανάσης Κατερινόπουλος, επίτιμος πρόεδρος Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. Και με τη σειρά του ο εγκληματολόγος, Παναγιώτης Παπαϊωάννου συνεχίζει: «Όλες οι υπόλοιπες περιπτώσεις είναι ανθρωποκτονία ανηλίκου μέσα στην οικογένεια. Είναι ανθρωποκτονία ανηλίκου από πρόθεση».
Πώς χαρτογραφούνται, όμως, επιστημονικά τα αίτια σε μια τέτοια τέλεση ανθρωποκτονίας μέσα στην οικογένεια; Σύμφωνα με τον εγκληματολόγο, Παναγιώτη Παπαϊωάννου, «η πρώτη και η πιο σπάνια κατηγορία είναι όταν υπάρχει ένα υπόβαθρο ψυχικής ασθένειας, διαγνωσμένης, στον δράστη. Η δεύτερη περίπτωση όταν υποβόσκει στο περιβάλλον της οικογένειας ένα ζήτημα είτε ψυχολογικής είτε σωματικής είτε σεξουαλικής κακοποίησης. Και η τρίτη περίπτωση όταν ο δράστης φτάνει στο έγκλημα είτε για λόγους εκδίκησης είτε για λόγους ζηλοτυπίας».
Οι ειδικοί, πάντως, συμφωνούν, στο ότι απουσιάζουν εκείνες οι παρεμβατικές δομές της κοινωνίας για να αποφευχθεί το κακό.
