Η στερνή εξομολόγηση του Θέμη Μάνεση
-“…Η οικονομική ανέχεια αντέχεται, εκείνο που δεν αντέχεται… ξέρεις γιατί δε βγαίνω έξω; Δεν αντέχεται αυτό του κόσμου, το σας χάσαμε που είστε; Δεν αντέχεται… και το ρίχνω στην πλάκα και λέω ναι και εγώ με έχασα”.
-” Δεν χτύπησα ποτέ πόρτες. Ίσως εκεί έχω χάσει…Ένα παρεάκι έχει γίνει η δουλειά μας… Δεν έχει χτυπήσει ένα τηλέφωνο. Να αρχίσω να βαράω πόρτες; Ποτέ”.
…Τον Θέμη Μάνεση, μετά τον χάσαμε. Τον βρήκαμε πάλι , εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 2010, αρχές 2011. Μία-δυο φορές και κάποια μέρα(λίγο καιρό αργότερα, πριν ο Θέμης κάνει τις τελευταίες του δουλειές), είχαμε μια συζήτηση μαζί του. Φιλική όπως πάντα και εγκάρδια.
Αντίο, Θέμη. Πάντα καθαρός, μέχρι το τέλος…
