ΗΠΑ: Ο πατέρας που δολοφόνησε τον βιαστή του γιου του

Ο Gary Plauché, σηκώθηκε όρθιος στο εδώλιο του κατηγορούμενου. Στην αίθουσα του δικαστηρίου στο Baton Rouge στη Λουϊζιάνα επικρατούσε νεκρική σιγή εκείνο το μεσημέρι του 1984.

Όλοι κρατούσαν την αναπνοή τους. Ο δικαστής Frank Saia κρατούσε το χαρτί με την απόφαση των ενόρκων στα χέρια του. Σε λίγα λεπτά όλοι θα γνώριζαν εάν ο άνδρας που είχε δολοφονήσει τον βιαστή του παιδιού του, θα κρίνονταν ένοχος.

Ο εντιμότατος δικαστής Saia, απευθύνθηκε σε πρώτο πρόσωπο στον Gary και του είπε πως η κατηγορία του είναι για δολοφονία Β’ βαθμού, και δεν υπήρχε η περίπτωση του φόνου εξ αμελείας.

«Ωστόσο» είπε ο δικαστής, «αποφασίζω ότι η αποστολή ενός ανθρώπου σαν τον Gary Plauché, στη φυλακή, δεν θα βοηθούσε κανέναν. Ο κατηγορούμενος δεν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια, ούτε υπάρχει κίνδυνος να διαπράξει άλλο έγκλημα»

Και συνέχισε: «Για τους λόγους αυτούς και συναισθανόμενος τα αίτια του φονικού, αλλά και την ψυχολογική του κατάσταση την ώρα που το τέλεσε, τον καταδικάζω σε 7 χρόνια φυλάκιση με αναστολή. Τον καταδικάζω επίσης σε 300 ώρες κοινωφελούς εργασίας.»

Ο 38χρονος Gary Plauche, ο άνδρας που σε ζωντανή σύνδεση εκτέλεσε με ένα 38ρι περίστροφο τον απαγωγέα και βιαστή του γιου του, δεν θα έμπαινε στην φυλακή. Με την απόφαση του δικαστή συντάχτηκε και η κοινή γνώμη τόσο στην Λουϊζιάνα, όσο και στις ΗΠΑ.

Ο Jody Plauche γεννήθηκε στις 27 Απριλίου του 1972. Ήταν το τρίτο από τα 4 παιδιά του Gary και της June. Στην ηλικία των 10, το 1983, οι γονείς του τον έγραψαν σε μια σχολή Hapkido για να μάθει καράτε και αυτοάμυνα. Τη σχολή την είχε ένας πρώην πεζοναύτης ο Jeff Doucet.

Τους πρώτους μήνες ο Jeff φαινόταν σαν ευλογία. Μαζί του ο Jody μάθαινε καράτε, και μάλιστα στα τουρνουά που συμμετείχε έφερνε πάντα κάποιο τρόπαιο. Ο Jeff όμως είχε άλλα πράγματα στο μυαλό του για τον μικρό Jody.

Δάσκαλος και μαθητής άρχισαν να κάνουν παρέα σε σημείο ο Jody να δηλώνει ότι ο καλύτερος του φίλος είναι ο Jeff. Μια μέρα ο Jeff είπε στον μικρό μαθητή του ότι έπρεπε να του μάθει να οδηγάει αυτοκίνητο.

Τον πήγε σε μια ερημιά, τον έβαλε να καθίσει στο τιμόνι και καθώς του εξηγούσε, έβαλε τα χέρια του επάνω στα γόνατα του μικρού παιδιού. Ο Jody δεν αντέδρασε. Δεν ήθελε να το πει στους γονείς του γιατί – όπως είπε χρόνια μετά- τότε θεώρησε πως μπορεί να έγινε τυχαία.

Κάθε φορά όμως σε κάθε συνάντηση, ακόμη και μετά τα μαθήματα Hapkido, ο Jeff, ξέφευγε περισσότερο. Μέχρι που μια μέρα κακοποίησε σεξουαλικά το 11χρονο πλέον παιδί, στις αρχές του 1984. Και αυτό άρχισε να συμβαίνει όλο και συχνότερα.

Ο μικρός πάλι δεν είπε τίποτε στους δικούς του. Φοβόταν ότι θα έχανε τον φίλο του εάν τους το έλεγε. Φοβόταν επίσης ότι οι γονείς του θα αναστατώνονταν εάν το μάθαιναν. Το μικρό παιδί δεν μίλησε σε κανέναν. Ζούσε μόνο του έναν τρομακτικό εφιάλτη.

Χρόνια μετά θα πει: «Ήμουν μόνο 10, 11 χρονών. Ένιωθα πως εάν μιλούσα θα στεναχωρούσε και τον Jeff αλλά και τους γονείς μου. Δεν ήθελα να πληγώσω κανέναν.»

Στο μεταξύ οι γονείς του Jody, ο Gary και η June άρχισαν να έχουν προβλήματα στις σχέσεις τους. Βρισκόντουσαν πλέον στα πρόθυρα του χωρισμού. Ο Gary μάλιστα είχε φύγει για λίγο από το σπίτι για να μπορέσουν και οι δυο να σκεφτούν καλύτερα.

Το ότι είχε φύγει από το σπίτι, δεν σήμαινε ότι δεν έβλεπε τα παιδιά του. Το αντίθετο. Ήταν συνέχεια κοντά τους. Ο Gary έβλεπε λοιπόν (και αυτό αποδείχτηκε και στο δικαστήριο), πως ο Jeff, άρχισε να προσεγγίζει και τη σύζυγο του.

Ένα πρωινό στις αρχές Μαρτίου, ο Jeff, είπε στον μικρό Jody, πως είχε κανονίσει να πάνε οι δυο τους ένα ταξίδι στην Καλιφόρνια. Μάλιστα πήγε στο σπίτι του και είπε στη μητέρα του June με την οποία πλέον είχε άνεση, ότι θα έπαιρνε για λίγη ώρα τον Jody, να πάνε να δουν ένα χαλί που θέλει να αγοράσει.

Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ. Πήγαν σε ένα μοτέλ, όπου ο Jeff κούρεψε μόνος του τα μαλλιά του και στη συνέχεια τα έβαψε καστανά για να μην τον αναγνωρίζουν, και έκοψε τα γένια του. Στο μοτέλ όπως αποκαλύφθηκε και στο δικαστήριο ξαναβίασε τον Jody.

Στη συνέχεια επιβιβάστηκαν σε ένα λεωφορείο με κατεύθυνση το Λος Άντζελες. Πίσω στο σπίτι της οικογένειας Plauche, ο μικρός δεν επέστρεφε και μετά από πολλές ώρες η June τηλεφώνησε στον Gary να του πει ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι το παιδί τους έχει εξαφανιστεί.

Αμέσως ενημερώθηκε η αστυνομία και η κινητοποίηση ήταν μεγάλη. Όλοι έψαχναν τον μικρό Jody. Τίποτε. Κανένα σημάδι. Ήταν άφαντος. Ύστερα από δέκα ημέρες ερευνών και αγωνίας, ο Jeff αποφάσισε να τηλεφωνήσει στο σπίτι της οικογένειας και να τους πει ότι είναι μαζί με το παιδί τους. Η αστυνομία εντόπισε το τηλεφώνημα που έγινε μέσα από έναν τηλεφωνικό θάλαμο της πόλης Anaheim. Σε λίγα λεπτά ο Jeff είχε συλληφθεί.

Λίγη ώρα αργότερα η αστυνομία εντόπισε μέσα σε ένα μοτέλ και το 10χρονο αγόρι, το οποίο όλον αυτόν τον καιρό ο Jeff, βίαζε και κακοποιούσε σεξουαλικά. Ο Jody μπήκε στο πρώτο αεροπλάνο και συνοδεία αστυνομικών επέστρεψε στην πόλη του.

Τον πήγαν αμέσως στο νοσοκομείο για εξετάσεις και εκεί οι γιατροί πιστοποίησαν ότι το παιδί έχει βιαστεί. Οι γονείς του πήγαν και εκείνοι στο νοσοκομείο, και έμειναν δίπλα στο παιδί τους μέχρι εκείνο να πάρει εξιτήριο.

Ο Gary δεν μιλούσε και όλοι είχαν παρατηρήσει μια αλλαγή στη συμπεριφορά του. Λες και κάτι του έτρωγε το μυαλό. Από κει και μετά τα γεγονότα άρχισαν να τρέχουν με κινηματογραφική ταχύτητα.

Νωρίς το απόγευμα ο της 16ης Μαρτίου Gary βρέθηκε να πίνει μόνος του, στο The Cotton Club, ένα γνωστό μπαρ στο Baton Rouge. Χαμένος καθώς ήταν στις σκέψεις του, κάπνιζε το ένα τσιγάρο μετά το άλλο και έπινε. Όχι σε σημείο να μεθύσει.

Ξαφνικά από την τηλεόραση του μπαρ άκουσε ότι η αστυνομία θα μεταφέρει τον Jeff Doucet στο Baton Rouge για να δικαστεί για την απαγωγή και τον βιασμό του γιου του. Ο δημοσιογράφος μάλιστα είπε ότι η πτήση του θα προσγειωθεί στις 21.08 στο αεροδρόμιο.

Ο Gary δεν κάθισε να το σκεφτεί δεύτερη φορά. Πήγε σπίτι του, πήρε ένα 38αρι περίστροφο που είχε και πήγε στο αεροδρόμιο. Εκεί με δυσκολία κατάφερε να κρυφτεί αφού έξω από τις «αφίξεις» είχαν συγκεντρωθεί κάμερες και δημοσιογράφοι για την επιστροφή του Jeff.

Ο Gary με τον γιακά του υψωμένο, πήγε εκεί που βρισκόντουσαν τα τηλέφωνα για το κοινό και τηλεφώνησε σε έναν παιδικό του φίλο. «Απόψε θα πεθάνω εγώ ή ο βιαστής του παιδιού μου» κατέθεσε ο φίλος του στο δικαστήριο ότι του είπε στο τηλέφωνο ο Gary.

Στην αρχή δεν κατάλαβε τι εννοούσε. Όταν οι αστυνομικοί έβγαλαν τον Jeff από το αεροπλάνο και καθώς τον πήγαιναν στα περιπολικά, πέρασαν αναγκαστικά από την αίθουσα «αφίξεων» εκεί που ο Gary περίμενε με την πλάτη γυρισμένη μιλώντας στο τηλέφωνο.

«Θα ακούσεις έναν πυροβολισμό» είπε στον φίλο του και άφησε το ακουστικό. Έβγαλε το 38αρι και πυροβόλησε μια φορά. Η σφαίρα σχεδόν εξ επαφής βρήκε τον Jeff στο κεφάλι και τον σκότωσε επιτόπου. Οι αστυνομικοί που τον συνόδευαν μετά το αρχικό σοκ, όρμησαν στον Gary και τον αφόπλισαν. Οι κάμερες κατέγραψαν καρέ καρέ όλη την εκτέλεση.

Ο Maik Burtnett, βοηθός σερίφη που συνόδευε τον βιαστή, πήδηξε επάνω στον Gary τον οποίο αναγνώρισε και τον κόλλησε στον τοίχο. «Γιατί Gary; Γιατί το έκανες αυτό;» του είπε. «Αν κάποιος το έκανε στο παιδί σου θα έκανες και συ το ίδιο» του απάντησε ο Gary.

Ο Gary μετά την αθώωση του συνέχισε να ζει και να εργάζεται μέσα στην κοινωνία της πόλης του. Κανείς δεν βρέθηκε να πει ότι η απόφαση του δικαστηρίου ήταν λάθος και ότι έπρεπε να μπει φυλακή. Όλοι ήταν με το μέρος του.

Χρόνια αργότερα, σε ηλικία 67 ετών ο Gary έδωσε μια τελευταία συνέντευξη στην οποία είπε για άλλη μια φορά πως δεν έχει μετανιώσει που σκότωσε τον Jeff Doucet και πως θα το έκανε ξανά.

Το 2011 ο Gary υπέστη εγκεφαλικό και τρια χρόνια αργότερα, το 2014, πέθανε σε οίκο ευγηρίας λίγο πριν τα 69α γενέθλια του. Το 2019, ο Jody Plauche, εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο: «Why Gary, Why? The Jody Plauche story» (Γιατί Gary, γιατί; Η ιστορία του Jody Plauche), στο οποίο περιέγραφε λεπτομερώς όσα βίωσε εκείνη την περίοδο στην ηλικία των 10 – 11 χρονών.

Στο βιβλίο του αναφέρει πως οι γονείς μπορούν να αντιληφθούν και να εντοπίσουν πιθανούς κακοποιητές των παιδιών τους: «Αν κάποιος θέλει να περνάει περισσότερο χρόνο με τα παιδιά σας από ό,τι εσείς, αυτό είναι ανησυχητικό σημάδι» γράφει.

Στο βιβλίο του αναφέρει μεταξύ άλλων για τη δολοφονία: «Μετά τον πυροβολισμό, ήμουν πολύ αναστατωμένος με αυτό που έκανε ο πατέρας μου. Δεν ήθελα να σκοτωθεί ο Jeff. Ένιωθα ότι θα πήγαινε στη φυλακή και αυτό ήταν αρκετό για μένα.»

Ο Jody τελείωσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Λουϊζιάνα και άρχισε να ασχολείται με τον ακτιβισμό και με τα θύματα σεξουαλικών επιθέσεων. Έγινε μέλος της οργάνωσης «Men Against Violence» και, εργάστηκε στο «Victim Services Center of Montgomery County».